زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتابهاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
برگی از دفتر عاشورا
خولی و سرحسین (ع):
در روضه ها شنیده اید، “سر مبارک” امام حسین(ع) را بر نیزه در شهرها گرداندند، و روضه و مقتل سر مبارک را در تنور خولی شنیده اید.
خولی سر مقدس حسین(ع) را نزد ابن زیاد می برد ومی گوید:
املأ رکابی فضة و ذهباً انی قتلت السید المحجبا
وخیرهم من یذکرون نسبا قتلت خیرالناس اماً واباً
( رکاب مرا پر از نقره وطلا کن زیرا من آقای ارجمند و بزرگوار را کشتم، آن آقائی که در نسب از همه، برتر است، من بهترین انسانها، را از جهت پدر ومادر را کشتم)
این سخن در ملاء عام که تعریف از امام حسین(ع) بود، برای ابن زیاد ناگوار آمد و به خولی گفت:
اگر دانستی که او «حسین (ع)» بهترین انسانها بود چرا او را کشتی؟ سوگند به خدا چیزی به تو نخواهم داد .
این شمه ای از شخصیت لشکریان طرف مقابل بود.
اما لشکر دوم:
این جمعیت قلیل را منحصرا، إیمان به خدا و عشق نسبت به ابی عبدالله(ع) در این سرزمین جمع کرده بود. و انتظار دارند، در رکاب امام زمانشان، به پرواز در ملکوت در آیند.
و با نوشیدن شربت شهادت، هرچه زودتر جایزه خود را از دست رسولخدا(ص) دریافت کنند، و به محضر آن حضرت وارد شوند، و از شفاعت او و دخترش زهرا(س) برخوردار شوند.
این جمعیت اندک به مصداق،
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا
( و همگى به ريسمان خدا [قرآن و اهل بيت عليهمالسلام] چنگ زنيد، و پراکنده نگردید)
لذا همگی بریسمان الهی چنگ زدند، ریسمان محکم ایمان و اخلاص. و در پرتوی ولایت و تقوی، رشته ای از الفت و عشق بین آنها و حسین(ع) برقرار بود.
لذا امیرالمومنین(ع) وقتی از صحرای کربلا گذر میکند، درباره زمین و شهدای کربلا می فرماید:
“مصارع عشاق لم یسبقهم احد قبلهم ولا یلحق بهم احد من بعدهم.”
میفرماید: عاشقان حسین(ع) هیچ کس بپای آنها نمی رسد.
و توماس کارلایل چه زیبا می گوید:
بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم اینست که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند،
آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جائی که حق با باطل روبرو می شود اهمیت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت باعث شگفتی من است.
آری این ایرادات، نه تنها دال بر ضعف ایمان بلکه دلیل بر عدم آگاهی آنان در این امور است که امیدواریم فرصتی را برای آگاهی دینی قرار دهیم و این طور نباشد که هر شبهه ای را که دیگران مطرح می کنند، ما بدون مطالعه و آگاهی قبول کنیم و عقیده خود و دیگران را متزلزل سازیم که علاوه بر گناه، موجب افت شخصیت انسان می شود.
زیرا بالاخره کسانی هستند که می دانند آنچه را ما نمی دانیم .
مژده ء بزرگ درحدیثی زیبا:
این مجموعه را با تبرک از حدیثی زیبا بپایان می رسانم:
و آن بشارتی از امام صادق(ع) به شیعیان و پیروان ولایت است که می فرمایند:
”الاتحمدون الله اذا کان یوم القیامه فدعا کل قوم الی من یتولونه فدعانا الی رسول الله، و فزعتم الینا، فالی این ترون یذهب بکم؟ الی الجنه ورب الکعبه. قالها ثلاثة.”
آیا شما حمد خدا را نمی کنید، هنگامی که روز قیامت شود. و خداوند هر گروهی را به کسی که ولایت او را قبول کرده و پذیرفته باشد می خوانند. ما را همراه پیامبر و شما را همراه ما.
فکر می کنید در این حال شما را به کجا می برند؟
به خدای کعبه به سوی بهشت، سه بار تکرار کرد.
خدایا ما را در پرتو ولایت خودت قرار بده،
خدایا ما را از ظلمات جهل و معصیت به نور ایمان و طاعت هدایت بفرما.
خدایا دل ما را بنور ولایت منور بفرما، و در دنیا زیارت و در آخرت شفاعت اهل بیت را بیت را نصیبمان بفرما.
ظهور مولایمان امام عصر وزمان را عاجل بفرما.
خدایا این جهد قلیل را از بنده حقیرت قبول بفرما .
*سفیر روم خطاب به یزید: اُف بر تو و دین داری تو، دین من بهتر از دین شماست*
🌲🌲🌲🌲🌲🌲🌲
از امام سجاد روایت شده که:
چون سرِ حسین را برای یزید آوردند مجالس شرابخواری ترتیب داده بود و سر مقدس را می آورد و پیش خود می گذاشت و بر او شرابخواری می کرد، یک روز سفیر روم که از اشراف و بزرگان بود در مجلس او حضور داشت، پرسید : ای پادشاه عرب! این سرِ کیست؟
یزید گفت: تو را به این سر چکار؟
گفت : من نزد پادشاه خودمان که بر گردم از هر چیزی که دیدم از من سوال می کند و دوست دارم او را به داستان این سر خبر دهم و صاحبش را بشناسم تا در شادی تو شریک شوم.
یزید گفت: این سرِ حسین بن علی بن ابیطالب است. آن رومی گفت: مادرش کیست؟ یزید پاسخ داد: فاطمه دختر محمد.
سفیر روم گفت : اف بر تو و دین داری تو، دین من بهتر از دین شماست، پدر من از نواده های حضرت داوود است و میان من و داوود، پدران زیادی فاصله است ولی مسیحی ها به این واسطه مرا احترام می کنند و از خاکِ پایم برای تبرک می برند و شما پسرِ دخترِ پیغمبرِ خود را کشتید که یک مادر با پیغمبرتان فاصله ندارد،
این چه دین داری است؟
سپس گفت : ای یزید! داستان کلیسای حافر را شنیدی؟
یزید گفت : بگو تا بشنوم.
سپس برای یزید داستان سُمِ خری را گفت که مسیحی ها اعتقاد داشتن حضرت عیسی بر ان خر سوار شده و به همین دلیل مسیحی ها به ان سُمِ خر احترام می گذارند، سپس او را سرزنش کرد
و گفت: این نظر مسیحی ها است درباره سُمِ خرعیسی، و شما پسر دختر پیامبرتان را کشتید خداوند به شما برکت ندهد و دین داری شما را نپذیرد.
یزید گفت : این نصرانی را بکشید تا مرا در کشور خود رسوا نکند،
سفیر روم در پاسخ گفت : می خواهی مرا بکشی؟
گفت : آری.
گفت: بدان که من دیشب پیامبر شما را در خواب دیدم و به من گفت : ای نصرانی! تو از اهل بهشتی.
من از کلام محمد تعجب کردم و اکنون می گویم: اشهد ان لااله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله .
سپس برخاست و سر حسین را بر سینه چسباند و او را می بوسید تا کشته شد.
(منابع : مقتل نفس المهموم نوشته شیخ عباس قمی – لهوف نوشته سید بن طاووس بزرگترین عالم شیعه).
🌳🌳🌳🌳
دیدگاه عرفانی:
از نظرعوام وخواص به موضوع عاشورا پرداختیم. حال به نظریه سوم که از لحاظ بُعد عرفانی است می پردازیم .
با وجود اینکه با عظمت ترین بُعد قضیه کربلا و رساترین دروس این واقعه جنبه عرفانی آن است.
ولی به این موضوع خیلی کم اشاره شده ، و چندان مورد توجه عام و خاص قرار نگرفته است.
باید به این نکته اشاره کنیم که ما (شیعیان)، علی(ع) را دوست داریم، و حسین، حسین می گوئیم، ولی چندان ایشان را نمی شناسیم.
مثلا اگر واقعه عاشورا رخ نمی داد و یزید از امام حسین (ع) بیعت نمی خواست ،و امام در مدینه به زندگی خود ادامه می داد،
آیا ما شیعیان عظمت امام حسین (ع) را تا چه اندازه می دانستیم؟
و اصلاّ از شناخت امام، و درک و فهم ولایت و امامت و رهبری چه می دانیم؟
معاویه از دنیا می رود، و پسرش یزید را جانشین خود قرار می دهد.