زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتابهاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
برگی از دفتر عاشورا
چند سئوال عرفانی :
آیا ممکن است که انسان به این حد از آگاهی و معرفت برسد؟
و آیا این معرفت و تجلیات الهی بدون مقدمه و در همان چند روز عاشورائی برای آنها بوجود آمده بود؟
این چه عشقی بود که در حسین(ع) تجلی کرده بود؟
پس توجه به این قضایا، عطر دیگری از عاشورا را به مشام عاشقان ولایت می رساند.
قضایای عرفانی عاشورا:
قضایای مربوط به قیام عاشورا، جلوه های شخصیتی و عرفانی حسین(ع) و یارانش بود.
آنها کسانی بودند،که مانند انسانهای کامل آئینه خدانما بودند، آنچه فکر می کردند عمل هم می نمودند.
و اخلاص خود را نیز در عمل نشان دادند.
بعبارت دیگر: حسین (ع) عملش جلوه مجسم تفکر او بود. و با پیوستگی عرفه و عاشورا ، وآن مناجاتهای عاشقانه با محبوب، می توان عرفه را عرفان نظری و عاشورا را عرفان عملی حسین بن علی دانست.
پیوند عرفات با عاشورا:
گفتیم ، برای شناخت حسین(ع) از جنبه عرفانی، باید عاشورا را با دعای عرفه پیوند داد.
یعنی تجسم دعای عرفه در روز عاشورا است. در عرفه عرفان نظری و در عاشورا عرفان عملی بهم پیوسته اند.
و «عشق و شهادت و عرفان» بهم گره میخورد،و شخصیتی ملکوتی بالاتر از زمان و مکان بوجود می آورد.
لذا هنوز بشر به آن تکامل نرسیده که بتواند حسین بن علی(ع) را بشناسد، کما اینکه هنوز شخصیت رسول (ص) و علی(ع) برای بشر شناخته نشده است.
شخصی میگفت علی هزار سال قبل از زمانش متولد شد.
یعنی علی را مردمی که بعد از هزار سال بیایند خواهند شناخت.
اما همین طور که می بینیم، بعد از هزار وچهارصد سال هنوز هم علی را نشناختند. میدانید چرا؟
چون ابزار شناخت اهل بیت را در دست ندارند. !
این کلمات را تا چه انداز درک می کنیم: «کلهم نورٌ واحد» همه اهل بیت نور واحد هستند.
و یا کلام رسول اکرم(ص) به جابر که از اولین مخلوق می پرسد و حضرت می فرماید:
“اول ما خلق الله نور نبیک یا جابر” (اول چیزی که خدا خلق کرد نور نبی تو بود ای جابر) پس برای شناخت اهل بیت و انسان کامل ، نیاز به معرفت و شناخت دیگری است.
عشق به محبوب:
یکی از مشخصاتی که در مورد اولیاء الهی و انسانهای کامل گفته اند:
عشق به محبوب است و این عشق چنان حسین(ع) را مجذوب کرده، که روح او سودای وصال یار دارد.
این عشق در اعمالشان ظهور می یابد، و آن گنجهائی از کمالات حسین(ع) که مخفی بود، در روز عاشورا نمایان شدند.
و این عشق و محبت الهی، چنان انرژی مثبتی در محیط تاریخی و جغرافی کربلا ایجاد می کند، که هنوز هم این انرژی در «عالم وجود» جریان دارد.
عشق را گوهر برون از کون وکانی دیگرست
کشتگان عشق را از وصل جانی دیگر است
بر سرهر کوچه هرکس داستانی می زند
داستان عاشقان خود داستانی دیگر است
پیوند عرفه و عاشورا:
از این دیدگاه، اگر زندگی امام حسین (ع) را از عرفه تا عاشورا بررسی می کنیم، و اگر دعای عرفه را با عاشورا پیوند دهیم
درسهای فراوانی در آن نهفته است،که چگونه زندگی کردن و چگونه مردن را خواهیم آموخت.
درس « خود شناسی و خودسازی» ، درس « ارتباط با خدا» و درس «چگونه در مُلک بودن و در ملکوت پرواز کردن» را می آموزیم” !.
در دعای عرفه شخصیت عرفانی، و عرفان نظری حسین بن علی (ع) ملاحظه می شود . اگر امام را شناختیم، هدف او را خواهیم شناخت.
عرفان چیست؟
تلاش انسان برای شناخت جهان، مشربهای فکری گوناگونی به وجود آورده است.
از جمله:مکتب مادی و حسی، مکتب فلسفی و عقلی، و مکتب عرفانی، که آن هم شاخه هائی دارد.
از میان این مشرب ها، عرفان ،معنی و تجلی خاصی می یابد .
عرفان بمعنی شناخت ، «معرفت و شناخت حق» است .
و در مفهوم عام: وقوف به دقایق و رموز چیزی، در مقابل علم سطحی و قشری است.
عرفان مفهومی عام و کلی است و بر مصادیق گوناگون اطلاق می شود. اما در کتاب عرفان اسلامی چنین آمده است.
عرفان جوهره حیات انسانی، وصراط مستقیم الهی، وحرارت روحی، و عشق درونی، و گرمترین شعله محبت آدمی به خدای جهان آفرین است.