🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸
🌸خداوند متعال بی نیاز است و به عبادت ما انسانها نیاز ندارد بلکه ما هستیم که به عبادت خداوند متعال نیازمند هستیم. عبادت در واقع راه رسیدن به سعادت و کمال حقیقی و نزدیک شدن به خداوند متعال است.
🌸هدف از عبادت رسیدن به کمال، سعادت و تقرب به خداوند متعال است و این هدف زمانی حاصل می شود که انسان خدا را درست عبادت کند و با اخلاص و حضور قلب خداوند را پرستش کند.
🌸در این صورت است که عبادت او عبادت حقیقی خواهد بود و عبادت موجب رسیدن به کمال و سعادت حقیقی خواهد شد. اما اگر کسی عبادتش فقط صوری و ظاهری باشد و با اخلاص و حضور قلب خداوند را عبادت نکند عبادت او ارزش چندانی نخواهد داشت.
🌸پیامبر اعظم (ص) در این زمینه می فرماید: چه بسيار كسان كه هنگام شب براى نماز بر مىخيزند و از كار خود جز بيدارى ثمرى نمىبرند و چه بسيار كسانى كه روزه مىگيرند و از روزه خويش جز گرسنگى و تشنگى سودى نمىبرند.
(نهج الفصاحه، ص۲۴۵)
🌸از حدیث فوق استفاده می شود که بسیاری از عبادت کنندگان فقط به عبادت صوری و ظاهری اکتفا می کنند و فقط می خواهند رفع تکلیف کنند و عباداتشان با حضور قلب و با عشق نیست لذا اینگونه عبادات تغییری در اعمال، رفتار و افکار آنها ایجاد نمی نماید و موجب قرب آنان به خداوند نمی گردد.
🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸
🌸عبادت حقیقی انسان را شارژ می کند و وقتی که انسان شارژ شد درست عمل می کند و ظایف خودش را به درستی انجام می دهد و رفتارهای او خداپسندانه می شود مانند باطری که وقتی درست شارژ شود خوب کار می کند.
🌸اما اگر عبادت حقیقی نبود و فقط ظاهری بود انسان شارژ نمی شود و لذا این عبادت تأثیر در اعمال و رفتارهای وی نخواهد داشت و انس بعد از عبادت باز سراغ گناه و معصیت خواهد رفت.
🌸به همین جهت است که قرآن کریم عبادت و نماز حقیقی را موجب اصلاح اعمال و رفتار و دوری از گناهان دانسته است و در این زمینه می فرماید: :” و نماز را بر پا دار که نماز(انسان را) از زشتیها و منکرات باز می دارد.” (عنکبوت/۴۵)
🌸براستی اگر عبادات همه و یا اکثر دینداران و مسلمانان، عبادات حقیقی و واقعی بود نه ظاهری، وضعیت جامعه بشری و کشورهای اسلامی بسیار متفاوت بود و بسیاری از این مشکلاتی که امروزه کشورهای اسلامی با آن مواجه هستند وجود نداشت اما…
🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿🌸