زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷
🌷انسان طالب كمال بى‌نهايت است و چون كمال بى‌نهايت جز در ذات اقدس الهى يافت نمى‌شود، پس انسان فطرتاً خداطلب است.
🌷على رغم اين كه انسان بى‌نهايت‌طلب است، اما بسيارى از انسان‌ها به خدا و دين و تقرب الى الله و مقامات معنوى كه مى‌رسند اين‌جا كُميتشان لنگ مى‌شود!
🌷در زمينه مسايل مادى حتى به كره ماه و ساير كرات در ديگر كهكشان‌ها قانع نيستيم، اما در معنويات به اندازه نان و پنير و بخور و نميرى و حتى پايين‌تر از آن بسنده مى‌كنيم؟!
🌷قانعيم به همين كه در بهشت شير و عسلى به ما بدهند! يا اجازه دهند قدمى در بهشت بزنيم ما را بس است! و يا حتى گاه از آن هم پايين‌تر، همين كه ما را جهنم نبرند راضى هستيم!
🌷قطعاً چنين چيزى بر اساس فطرت ما نيست. اين ناشى از ضعف و بيمارى و مرضى در روح ما است.
🌷نظير اين كه انسان به طور طبيعى غذاى لذيذ را دوست دارد، اما گاهى به علت بيمارى چنان مى‌شود كه گرچه ساعت‌ها است غذا نخورده، هيچ اشتها و ميلى به غذا ندارد و اگر هم لقمه‌اى بخورد حالت تهوع به او دست مى‌دهد.
🌷چنين حالتى طبيعى نيست بلكه فقط به هنگامى كه جسم ما بيمار است و دچار اشكال و اختلالى شده، اين مسأله پيش مى‌آيد. در بُعد روحى نيز همين‌گونه است.
🌷 اگر در زمينه كمالات روحى و معنوى اين‌گونه نيستيم نشان از نوعى بيمارى در روح ما است و بايد در صدد اصلاح آن برآييم.
🌷بايد از خدا بخواهيم كه اين حالت را از ما برطرف كند تا در زمينه مسايل و كمالات معنوى نيز نظير مسايل مادى «حدّ يَقِف» نشناسيم و به هيچ حد و مرزى قانع نباشيم.
🌷خداوند از اعطاى آنها به بندگان دريغى ندارد و اشكال از ضعف همّت ما است. «گر گدا كاهل بود تقصير صاحب خانه چيست»؟!
📚آیت الله مصباح یزدی، آیین پرواز، درس نوزدهم
🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷