آگاهی موجودات به مبدأ
*اصل آگاهی هر موجودی، از جمله انسان ، به مبدأ جهان جای تردید نیست و این آگاهی از مبدأ عالم ، فطری انسان است. وجود خدا از هر چیزی روشن تر و حضورش برای هر شیئ نسبت به تمام چیزها نزدیک تر است . خفای او از شدت ظهور او و دوری وی از شدت نزدیکی است.
از این رو حضور نور آسمانها و زمین را با زدودن غبار گناه و خودبینی می توان با تمام هستی امکانی خویش یافت. هر موجودی به او آگاه است ، گرچه دانش به این معرفت خود را نداشته باشد یا در تطبیق آن خطا کند ، خدای سبحان نزد هر جاهلی آشناست ، چه رسد به عالم : «معروف عند کل جاهل»
بنابراین: انسان با همه وجود و استعداد فطری خود معترف به مبدأ هستی بخش است .