زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
تذکری برای تدبر
نعمت هایی که به آنها بی توجهیم
در مورد اينکه ما اکنون هستيم و از نعمت وجود برخورداريم و در دنيايي به سر مي بريم که يک سره نعمت خداوند متعال است و منت بر ما که اگر روزها و ساعت ها بنشينيم هرگز نمي توانيم آن ها را به شماره آوريم چه رسد به اينکه بتوانيم شکرانه آن ها را به جا بياوريم از کنار بسياري از آن ها با تفاوتي رد مي شويم و گاه کفران نعمت کرده و ضايعشان مي کنيم . به همين تنفس دقت کنيد .
اينجا از کلام وزين خواجه عبد الله انصاري کمک مي گيريم براي ادا کردن حق مطلب که چه زيبا گفت :
منت خداي را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزيد نعمت. هر نفسي که فرو مي رود ممد حيات است و چون بر مي آيد مفرح ذات. پس در هر نفسي دو نعمت موجود است و بر هر نعمت شکري واجب. از دست و زبان که برآيد که از عهده شکرش به در آيد…
و يا مثلا آبي که مي نوشيم و خنکايش عطش درون را فرو مي نشاند و خداوند متعال در قرآن کريم به ما تذکر مي دهد که «آيا به آبي که مي نوشيد دقت نمي کنيد؟» و براستي که ما دقت نمي کنيم و وفور نعمت ها ما را به عصيان کشانده است .
واي از زماني که براي دقايقي هر چند کوتاه نعمتي را از دست بدهيم اگر دقايقي نبينيم ،نشنويم ،نتوانيم نفس بکشيم آنجاست که فغانمان گوش عالم را پر ميکند .
در بعضي از آيات قرآن خداوند تبارک و تعالي ما را به بعضي از نعمت ها متذکر مي کند ، باشد که انديشه کنيم و در فکر فرو رويم براي مثال :
-« نعمت زور بازو و قدرت بدني :«قالَ رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهيراً لِلْمُجْرِمينَ» (قصص/۱۷) ؛ گفت: پروردگارا! به خاطر قدرت و نيرويى كه به من عطا كردى، هرگز پشتيبان مجرمان نخواهم شد.
قصه قوم عمالقه است: ۵۰۰ سال در مصر حكومت كردند و در شبه جزيره عربستان زندگى مى كردند و مردانى قوى هيكل و قد بلند و رشيد بودند ولى از آن قوم لجباز فقط دو نفرشان عاقبت بخير شدند بدليل خدا ترسى .
در قران مي خوانيم :
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ
اي بني‌اسرائيل ! به ياد آوريد نعمتي را كه بر شما ارزاني داشته‌ام ( با انديشيدن درباره آن و اداي شكر لازم ) ، و به پيمان من ( كه ايمان و كردار نيك و باور به پيغمبراني است كه بعد از موسي آمده‌اند ) وفا كنيد تا به پيمان شما ( كه پاداش نيكو و بهشت برين است ) وفا كنم ، و تنها از من بترسيد ( نه از كس ديگري )
. الف: يادآورى نعمت ها ب: شكرگزارى پ: وفاى بعهد.
مناجاتي از خواجه انصاري
الهی! تو ساز که ازین معلولان شفا نیاید، تو گشای که از این ملولان کاری نگشاید.
الهی! فضل تو را کران نیست، و شکر تو را زبان نیست.
من بی تو دمی قرار نتوانم کرد
احسان تو را شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زبان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد.