زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
نکته ها در مالكيت خداوند
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ
مالک روز سزا و جزا است.
۱ـ مالکیت خداوند، حقیقی است و شامل احاطه و سلطنت است، ولی مالکیتهای اعتباری، از سلطه ی مالک خارج می شود و تحت سلطه واقعی او نسیت.
۲ـ با آنکه خداوند مالک حقیقی همه چیز در همه وقت است، ولی مالکیت او در روز قیامت و معاد جلوه دیگری دارد.
۳ـ در آن روز تمام واسطه ها و اسباب قطع می شوند.(تقطعت بهم الاسباب
۴ـ نسبت ها و خویشاوندی ها از بین می رود(فلا انساب بینهم )
۵ـ مال و ثروت و فرزندان، ثمری ندارند (لا ینفع مال و لابنون)
۶ـ بستگان و نزدیکان نیز فایده ای نمی رسانند(لن تنفعکم ارحامکم)
۷ ـ نه زبان، اجازه عذرتراشی دارد و نه فکر، فرصت تدبیر. تنها راه چاره لطف خداوند است که صاحب اختیار آن روز است.
معنی دین
لفظ “دین” در معانی گوناگونی به کار رفته است:
الف: مجموعه قوانین آسمانی.(ان الدین عند الله الاسلام)
ب: عمل و اطاعت. (لله الدین الخالص)
ج: حساب و جزا. ( ملک یوم الدین)
“یوم الدین” در قران به معنای روز قیامت است که روز کیفر و پاداش می باشد. (یسئلون ایان یوم القیامه) می پرسند روز قیامت چه وقت است؟ قران در مقام معرفی این روز، چنین می فرماید:
(ثم ما ادراک ما یوم الدین. یوم لا تملک نفس شیئا والامر یومئذ لله) (ای پیامبر) نمی دانی روز دین چه روزی است؟ روزی که هیچ کس برای کسی کارآیی ندارد و آن روز تنها حکم و فرمان با خداست.
(مالک یوم الدین) نوعی انذار و هشدار است، ولی با قرار گرفتن در کنار آیه ی (الرحمن الرحیم) معلوم می شود که بشارت و انذار باید در کنار هم باشند. نظیر اين ، آیه شریفه دیگر که می فرماید:
(نبئ عبادی انی انا الغفور الرحیم. و ان عذابی هو العذاب الالیم)
به بندگانم خبر بده که من بسیار مهربان و آمرزنده ام، ولی عذاب و مجازات من نیز دردناک است.
همچنین در آیه دیگر خود را چنین معرفی می کند:
قابل التوب شدید العقاب)
خداوند پذیرنده ی توبه مردمان و عقوبت کننده ی شدید گناهکاران است.
در اولین سوره قران، مالکیت خداوند عنوان شده است،(مالک یوم الدین) و در آخرین سوره، مالکیت او.(ملک الناس) است.