بسم الله در کتب آسمانی
بسم الله نه فقط در ابتدای قرآن ، بلکه در آغاز تمام کتب آسمانی بوده است . در سر لوحه کار، و عمل همه انبیاء «بسم الله » قرار داشت. وقتی کشتی حضرت نوح در میان امواج طوفان به راه افتاد ، نوح علیه السلام به یاران خود گفت : سوار شوید :
“وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا”
نوح گفت : در آن سوار شويد كه حركت كردنش و لنگر انداختنش فقط به نام خداست ، يقيناً پروردگارم بسيار آمرزنده و مهربان است . یعنی حرکت و توقّف این کشتی با نام خداست.
حضرت سلیمان نیز وقتی ملکه سبا را به ایمان فرا خواند، دعوتنامه خود را با جمله «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز نمود
ای خالق ذوالجلال و رحمن رحیم
دورم بنما ز شرّ شیطان رجیم
از چشمه فیض خویش سیرابم کن
من عاصیم و توئی خداوند کریم
همه نعمتها از «رب» هستند
فرشتگان میگویند:
قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
گفتند : تو از هر عيب و نقصى منزّهى ، ما را دانشى جز آنچه خودت به ما آموختهاى نيست ، يقيناً تويى كه بسيار دانا و حكيمى .