تناسب در خواست با صفات

تناسب در خواست با صفات

باید درخواست ما از خداوند بوسیله اسماء الهی باشد اما باید درخواست با صفات و أسماء الهي تناسب داشته باشد. این را ما با تدبر در آیات قرآن می فهمیم . اصولا هنگامی که حاجتی از خدا می طلبیم ، مناسب است او را با صفاتی که پیوند با آن حاجت دارد توصیف کنیم .

مثلاً عیسی مسیح(ع) هنگام در خواست مائده آسمانی (غذای مخصوص ) چنین می گوید:

قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

عيسى بن مريم گفت : خدايا ! اى پروردگار ما ! براى ما از آسمان سفره‏اى پر از غذا نازل كن تا [روز] عيدى باشد براى اهل زمان ما و نسل آينده ما ، و نشانه‏اى از سوى تو ؛ و ما را روزى بخش كه تو بهترين روزى دهندگانى .

حضرت نوح: پیامبر بزرگ خدا، نیز این درس را بما می آموزد، آنجا که برای پیاده شدن از کشتی در یک جایگاه مناسب ، به امر خداي خود چنین دعا می کند :

وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ

و بگو : اى پروردگار من ، مرا در جايگاهى پرخير و بركت فرود آور ، كه تو بهترين مهمان‏نوازى.

حضرت زکریا نيز به هنگام در خواست فرزندی از خدا که جانشین و وارث او باشد خدا را با صفت “خیر الوارثین” توصیف می کند و می گوید:

وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ ﴿٨٩﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ .﴿٩٠﴾

و زكريا را [ياد كن] زمانى كه پروردگارش را ندا داد : اى پروردگارم مرا تنها [و بى‏فرزند] مگذار ؛ و تو بهترين وارثانى .«۸۹» پس [خواسته] او را اجابت كرديم و يحيى را به او بخشيديم و نازايى همسرش را براى وى اصلاح نموديم .