زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
🌷🍁عبد بودن حقیقت عبودیت🌷🍁
🍁كمال_نهايي انسان قرب هرچه بيشتر به خداي متعال است و راه تقرب به خدا نيز عبادت و عبوديت است. #حقيقت_عبوديت، همان‌گونه كه از خود اين كلمه نيز برمي‌آيد، «عبد» بودن است. عبد به همان معنا كه خدا در قرآن مي‌فرمايد: عَبْداً مَمْلُوكاً لا يَقْدِرُ عَلي شَيْء؛
🍁بنده‌اي زر خريد كه هيچ كاري از او بر نمي‌آيد.حقيقت وجود ما همين است كه ما چنان موجودي هستيم كه واقعاً از ما هيچ نمي‌آيد. كمال ما هم به اين است كه به اين حقيقت برسيم و آن را با علم حضوري و شهودي كامل و آگاهانه درك كنيم؛
🍁و آن زماني است كه: تَخْرِقَ اَبْصارُ الْقُلوبِ حُجُبَ النُّورِ وَ تَصِلَ اِلي مَعْدِنِ الْعَظَمَة؛آن‌گاه كه هيچ حجابي حتي حجاب‌هاي نوراني باقي نماند و هيچ چيز بين خدا و بنده فاصله نباشد.
🍁در چنين حالي است كه بنده مي‌بيند از خودش هيچ ندارد و هرچه هست از «او» است. اين همان «#عبوديت_محض» و حقيقت عبوديت است. جايي كه بنده تعلّق و ربط بودن خود به خدا را نه با چشم سر و دليل عقل، كه با چشم دل و نور باطن مي‌بيند و مي‌يابد. در اين حال مشاهده مي‌كند كه حقيقتاً هيچ اراده و تأثيري و هيچ حركت و سكوني جز به وجود خداوند موجود نيست.
🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷
🍁براي رسيدن به چنين مقامي اولين گام اين است كه ما سعي كنيم هرچه بيشتر اراده خود را تابع اراده خدا قرار دهيم. انسان‌هاي عادي براي خود اراده مستقل قايلند. كسي كه مي‌گويد، خدا اين را خواسته و من هم آن چيز ديگر را مي‌خواهم، خود را مستقل از خدا مي‌بيند.
🍁اصلا همين كه ما «دو اراده» مي‌بينيم، #اراده_خدا و اراده خود، دالّ بر اين است كه استقلال وجودي براي خود قايليم. اين نيز درجه‌اي از همان نداي «اَنَا رَبُّكُم» است كه فرعون سر مي‌داد و در مقابل خداي متعال ادعاي خدايي مي‌كرد.
🍁او هم اشكال كارش در اين بود كه در عرض و در كنار #خدا براي خود فاعليت و تأثير مي‌ديد؛ البته تفاوتش با امثال ما اين بود كه در اين جهت به افراطي‌ترين درجات آن رسيده بود.
🍁استقلال يعني اين‌كه من به خواست خدا كار ندارم؛ خدا خواستي دارد و من نيز خواستي؛ و اين دقيقاً مقابل «عبوديت» است. #عبوديت اين است كه من از خودم اراده و خواستي ندارم، فقط يك اراده جاري است و بايد جاري باشد، آن هم اراده خداي متعال است.
🍁بنابراين استقلال با عبوديت نمي‌سازد. انسان هرچه در عبوديت كامل‌تر شود، استقلالي كه براي خود قايل است كمتر مي‌شود؛ تا جايي كه به «عبوديت محض» مي‌رسد و «بنده كامل» مي‌شود؛ در آن مرحله ذره‌اي استقلال نمي‌بيند، به هر كه و هرچه مي‌نگرد جز جلوه خدا و شعاع نور وجود او چيزي به چشمش نمي‌آيد.
🍁از اين رو اگر بخواهيم در مسير بنده شدن گام برداريم اولين كار اين است كه بايد دل و خواسته‌هاي آن را كنار بگذاريم و #خواسته_خدا را محور اعمال و رفتارمان قرار دهيم. تشريع واجبات و محرمات در شريعت به همين منظور صورت گرفته است.
🍁انجام واجبات و ترك محرمات تمريني است براي اين‌كه ما كم‌كم بتوانيم همه كارهايمان را براساس خواست خدا انجام دهيم و جز به اراده او توجهي نداشته باشيم.
(آیت الله مصباح یزدی، به سوی او، ص۶۷)
🌷
🌷🍁🌷
🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷