زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
رویت قلب و زیادتی علم
پس از علم سعی کند به عین برسد که کمال علم به عین است، از علم الیقین به عین الیقین برسد که نامش را رؤیت قلب می گذارند، به آن حد هم که رسید ، نباید اکتفا کند بلکه بالاتر برود «بالاتر از هر صاحب علمی دانایی است» و در قرآن مجید به رسول اکرم امر می فرماید که زیادتی علم را از پروردگارش بخواهد.
مرتبه بعد رسیدن به حق است ، حق الیقین را نمی شود به عبارات علمی پیاده کرد، چیزی که میسر است با مثال و تشبیه تا اندازه ای می توان مطلب را به ذهن آشنا کرد اما از حس برتر است.
از دیدن دود تا سوختن با آتش
این مثال از محقق طوسی نقل شده که برای مراتب معرفت علم الیقین و عین الیقین و حق الیقین گوید: شخصی از دور می بیند از جایی دود بالا می رود، علم پیدا می کند که آنجا آتش است؛ چشم اثرش را می بیند اینجا علم الیقین دارد. نزدیکتر می شود تا اینکه به خوبی آتش را می بیند، اینجا به عین الیقین رسیده است. اگر نزدیک تر شد به قسمی که حرارت آتش را حس کرد و بدنش گرم شد و سوخت اینجا به حق الیقین رسیده است، از این بهتر نمی شود تشبیه کرد. چیزی که ضروریست همت شخص در پیشرفت است که در یک مرتبه نماند، بلکه سعی کند بالاتر رود.
رسیدن به علم خیلی اهمیت دارد، قرآن مجید هم به آن امر فرموده است : پس باید بدانی که جز خدای یکتا خدایی نیست . نه همان معرفت اجمالی عقلی، بلکه باید به علم برسد به قسمی که هیچ ریب و شکی در او نماند، سکون و اطمینان داشته باشد به قسمی که اگر روی زمین خودش تنها موحد باشد اضطراب ندارد، بلکه امنیت حقیقی دارد، سکینه در دلش جای دارد. رسیدن به عین اليقين، دیگر بالا تر است، به جهت های روحانی که برای صاحب عین الیقین است، طوری می شود که هم اکنون در بهشت روحانی است، دائما خودش را با محبوبش می بیند، خدا را درک می کند.”