زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
تعدد در واجب الوجود محال است
اگر مبدأ دو باشد لازمه اش ترکیب است در حالی که اگر واجب الوجود مرکب شد، «ممکن» می شود، مرکب نیاز به اجزاء ترکیبی و به ترکیب کننده دارد، هر مرکبی «ممکن» و محتاج است، هم به اجزاء و هم به فاعل ، پس وقتی واجب الوجود مرکب شد دیگر واجب الوجود نیست بلکه ممکن الوجودِ مرکبِ محتاج است .
اگر واجب الوجود متعدد باشد، دوتا که شد یقیناً «ما به الاشتراک» و «ما به الامتیاز» می خواهد، یعنی جهات مشترک و جهت مختلف. اگر «ما به الامتیاز» نباشد که دو تا نمی شود و خلاف فرض است؛ پس هر کدام از این ها مرکب شدند از دو چیز که عبارت باشد از «ما به الاشتراک» و «ما به الامتیاز» و مرکب هم نیازمند و ممکن است لذا دیگر واجب الوجود نیست.
بنابراین باید به حکم عقل ، مبدا یکی باشد. نمی شود دو تا باشد؛ اگر دو تا شد هیچ کدام واجب الوجود نیستند، هر کدام نیازمند به ایجاد کننده هستند، همان کسی که آنها را ترکیب می کند.