زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
حلول و اتحاد کفر است
لذا امیر المومنین (ع) می فرماید : “مع کل شی ء لا بمقارنة ” با هر چیزی هست اما نه اینکه با آن قرین و نزدیک باشد به قسمی که مقرون باشد زید و هستی، مثلا . اتحاد کفر است. اگر کسی بگوید مخلوق با خالق متحد است او یک هستی این هم یک هستی این شرک است.
همان طوری که حلول نیز کفر است خدا در چیزی وارد شده باشد مثل وارد شدن آب در کاسه مثلا. حال و محل دو تا و دو هستی است. پس “هو معکم” خدا با شماست نه این که خیال شود خدا جدای از اوست و در وجود و هستی است و «غیر کل شیء لا مزایلة» خدا غیر از هر چیزی است لکن نه بطور جدایی که خدا یک هستی غیر خدا هم یک هستی دیگر.
البته همان طور که عرض کردم (كلام شهيد دستغيب است) مطلب خیلی دقیق است که با فهم عادی و معمولی قابل درک نیست. «بینونة صفة لابینونة عزلة» باز علی (ع) می فرماید : خلق در صفت مباین خالق است؛ نه این که در تحقق جدا از او و خدای تعالی منعزل و جدا از خلق باشد.
عمری باید مجاهده کند ، مواظبت کند ، دلش را صفا دهد بلکه نور توحید در دلش روشن شود، تا جایی که برؤیت قلب، وحدانیت حقیقی خدا را به مقداری که استعدادش را دارد درک کند، برسد به مرتبه حق الیقین، مرتبه کامله توحید که در راس آن محمد و آل محمد (ص) است، برسد به جایی که «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک» به کلی از غیر خدا وارسته است و وابسته به خداست.” با چشم و گوش و دست خدایی کار می کند.