زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
🔷اهمیت تفکر در نعمت های الهی🔷
🍃فكر در نعمت‌هاي خداوند باعث مي‌شود كه ما براي عبادت خدا و شكرگزاري در مقابل نعمت‌هايي كه به ما ارزاني داشته، انگيزه بيشتري پيدا كنيم. آيات فراواني در اين زمينه در قرآن كريم وجود دارد كه در اين‌جا به نمونه‌هايي از آنها اشاره مي‌كنيم:
🍃وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيات لِقَوْم يَتَفَكَّرُون؛ و از نشانه‌هاي او اين است كه از[نوع]خودتان همسراني براي شما آفريد تابدان‌ها آرام گيريد، و ميانتان دوستي و رحمت نهاد. آري در اين[نعمت]براي مردمي كه مي‌انديشند قطعاً نشانه‌هايي است.
🍃بينديشيد كه خداوند چگونه بين شما و همسرانتان رابطه عاطفي و محبت و مودت برقرار كرد. قبل از ازدواج هميشه حالت اضطراب و نگراني داشتيد و شايد خود نيز متوجه نمي‌شديد كه اين حالت براي چيست؛ اما پس از آن كه خداوند همسري نيكو نصيبتان كرد و روابط عاطفي بين شما پديد آمد به يك‌باره احساس آرامش كرديد، گويا گمشده بزرگي در زندگي داشتيد كه آن را يافتيد.
🍃به قول برخي از دانشمندان، انسان قبل از ازدواج، «نيمه انسان» است و وقتي كامل مي‌شود كه ازدواج كند. با ازدواج، انسان احساس مي‌كند كه زندگي‌اش دگرگون مي‌شود و اصلا شخصيت ديگري پيدا مي‌كند و به قول معروف، انسان ديگري مي‌شود. همه اين آثار و بركات را خداوند در نعمتي به نام «همسر» قرار داده است. قرآن مي‌فرمايد درباره اين مسايل فكر كنيد.
🍃وَ مِنْ آياتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ ماءً فَيُحْيِي بِهِ الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ فِي ذلِكَ لاَيات لِقَوْم يَعْقِلُون؛ و از نشانه‌هاي او[اين كه]برق را براي شما بيم‌آور و اميد بخشمي‌نماياند و از آسمان به تدريج آبي فرو مي‌فرستد، كه به وسيله آن، زمين را پس از مرگش زنده مي‌گرداند.
🍃در اين[امر]براي مردمي كه تعقل مي‌كنند قطعاً نشانه‌هايي است. اگر اين زمين براي هميشه مرده مي‌ماند و خداوند آب و باراني نمي‌فرستاد تا درختان و گياهان بر روي آن رشد كنند چه وضعي پيش مي‌آمد؟ آيا تا به حال واقعاً به پي‌آمدهاي نبود همين يك نعمت به ظاهر ساده (نزول باران) به خوبي انديشيده‌ايم؟
🍃أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ أَ أَنْتُمْ أَنْزَلُْتمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْكُرُون؛
🍃آيا آبي را كه مي‌نوشيد، ديده‌ايد؟ آيا شما آن را از[دل]ابر سپيد فرود آورده‌ايد، يا مافرود آورنده‌ايم؟ اگر بخواهيم آن را تلخ مي‌گردانيم، پس چرا سپاس نمي‌داريد؟به راستي اگر همه آب‌هاي روي كره زمين تلخ و شور مي‌بودند انسان چه مي‌توانست بكند؟!
🍃وَ أَوْحي رَبُّكَ إِلَي النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمّا يَعْرِشُونَ ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الَّثمَراتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِيهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْم يَتَفَكَّرُون؛
🍃و پروردگار تو به زنبور عسل وحي[= الهام غريزي]كرد كه از پاره‌اي كوه‌ها و ازبرخي درختان و آنچه داربست مي‌كنند، خانه‌هايي براي خود درست كن، سپس از همه ميوه‌ها بخور، و راه‌هاي هموار پروردگارت را بپوي.[آن‌گاه]از درون[شكم]آن، شهدي كه به رنگ‌هاي گوناگون است بيرون مي‌آيد. در آن، براي مردم درماني است. راستي در اين[زندگي زنبور]براي مردمي كه تفكر مي‌كنند نشانه[قدرت و عظمت]الهي است.
🍃حقيقتاً در اين موجود كوچك خداوند چه هنرهايي به خرج داده است! واقعاً چگونه اين حيوان به طرزي شگفت‌آور با مكيدن شيره گل‌ها و گياهان عسل توليد مي‌كند؟! عسلي كه درمان دردهاي مردم در آن است.
🍃خلاصه اين كه، نعمت‌هاي خداوند سراسر زندگي انسان را پر كرده است. كافي است انسان كمي چشم خود را باز كند تا صدها و هزاران نعمت را كه در اطرافش هستند و از آنها بهره مي‌برد، مشاهده كند.
🍃تفكر در اين نعمت‌ها به انسان گوشزد مي‌كند كه كدام دست هنرمندي است كه اين همه زيبايي و نعمت را آفريده است؟ و آيا چنين موجودي به راستي شايسته دوست داشتن و پرستش نيست؟!
(آیت الله مصباح یزدی، به سوی او، ص۱۶۰)
🔷🔷🔷🔷🔷🔷