زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
💙💙💙💙💙💙
🔷اولين كار براي آغاز حركت تكاملي انسان اين است كه او را از «غفلت» بيرون بياورند. براي بيرون آوردن او از غفلت نيز اولين مرحله اين است كه در ذهنش ايجاد سؤال كنند: آيا تو خدا و آفريدگاري نداري؟! آيا قيامتي در كار نيست؟! آيا حساب و كتابي وجود ندارد؟!
🔷از اين رو قرآن و پيامبر صلي الله عليه و آله كه براي غفلت‌زدايي آمده‌اند همين كار را انجام مي‌دهند و براي ما طرح سؤال مي‌كنند: أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُون؛ آيا پنداشتيد كه شما را بيهوده آفريده‌ايم و اين‌كه شما به سوي ما بازگردانيده نمي‌شويد؟
🔷كساني كه اصلا به اين مسايل توجه ندارند و كاملا غافلند از اين كه چيزي به نام خدا و آخرت هم وجود دارد، و خودشان را همين بدن مادي مي‌دانند و زندگي را هم فقط محدود به همين زندگي دنيا مي‌بينند، طبيعتاً سؤال و مشكلي در اين باره ندارند تا در صدد حل آن برآيند.
🔷از اين رو اولين مرحله اين است كه به آنها توجه، هشياري و آگاهي داده شود تا از خواب غفلت بيدار شوند. انبيا هم مي‌آيند تا در درجه اول سؤال را در ذهن بشر ايجاد كنند و سپس در صدد پاسخ آن بر مي‌آيند.
🔷پس از ايجاد سؤال كه مرحله اول است، دو حالت متصور است. حالت اول اين است كه كساني اين سؤال را جدّي و مهم تلقي مي‌كنند و اين آمادگي در آنها به وجود مي‌آيد كه در پي يافتن پاسخي براي آن برآيند. صورت دوم اين است كه به آن بي‌توجهي كنند و با چشم‌پوشي از آن بگويند، ما فعلا كار و زندگي و بسياري مسايل مهم‌تر داريم!
🔷اگر كساني اين سؤال را جدي گرفته و در صدد يافتن پاسخ آن به تكاپو و تلاش افتادند، اين خود زمينه‌اي است كه مشمول رحمت خداوند شوند و در مرحله بعد بيشتر هدايت گردند؛ چرا كه اين سنّت الهي است كه اگر نعمت‌هاي خدا جدي گرفته شود و قدر آنها را بدانند خداوند آن را زياد خواهد كرد: لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاََزِيدَنَّكُم؛ اگر سپاس‌گزار بوديد به طور قطع حتماً[نعمتتان را]بر شما خواهم افزود.
🔷فرستادن انبيا و طرح اين سؤال از جانب آنها براي ما، يك نعمت الهي است. اگر ما اين نعمت را جدي گرفتيم و به دنبال پاسخ رفتيم، خداوند رحمت و هدايت خود را نسبت به ما بيشتر مي‌كند.
🔷و اما اگر كساني به اين طرح سؤال از جانب انبيا بي‌توجهي كردند و با اين‌كه به آنها تذكر داده شد و از غفلت نسبت به صورت مسأله بيرون آمدند، اعراض نمودند، در اين صورت مستحق عقوبت مي‌شوند.
🔷در اين‌جا كساني ممكن است گناهشان فقط در اين حد باشد كه متذكر مي‌شوند ولي مسأله را جدّي نمي‌گيرند. برخي گناهشان از اين حد بالاتر است؛ آنها متذكر مي‌شوند و متوجه هم مي‌شوند كه مسأله بسيار جدّي و حياتي است، اما با اين حال اعراض مي‌كنند.
🔷گناه برخي حتي از اين هم بالاتر است؛ آنها هم متذكر مي‌شوند، هم اهميت مسأله برايشان روشن مي‌شود، و هم به پاسخ صحيح مسأله مي‌رسند، اما در عين حال خود را به بي‌خبري مي‌زنند و طوري زندگي مي‌كنند كه گويي نمي‌دانند خدايي و قيامتي در كار است:
🔷وَ إِذا ذُكِّرُوا لا يَذْكُرُون؛ و چون تذكر داده شوند متذكر نمي‌گردند. چنين مرحله‌اي بالاترين مرتبه كفران نعمت الهي است و عذاب ابدي الهي را در پي دارد.
📚(آیت الله مصباح یزدی، به سوی او، ۱۰۱)
🔷🔷🔷🔷🔷