۱ـ برهان لطف
قاعده برهان لطف
یکی از ادله عقلی که از ناحیه متکلمان بر ضرورت وجود امام معصوم علیه السلام در هر زمان اقامه شده برهان لطف است ابتدا به نکاتی که مربوط به این برهان است اشاره
می کنیم سپس به تبیین بعضی از این براهین اشاره می شود.
متکلمان مسلمان در رابطه با ارتباط خداوند متعال با بندگانش قواعدی چند را مطرح کرده و بر اساس آن ها نوع و کیفیت تکلیف را مشخص نموده اند. یکی از مهمترین آنها قاعده لطف است که از دیرباز مورد توجه متکلمان مسلمان بوده و در مباحث مختلف کلامی مانند ضرورت تکلیف بعثت انبیا، نصب امامان، عصمت پیامبران و امامان و… کاربرد دارد. پیشینه بحث در باره قاعده لطف به قبل از عصر شیخ طوسی بر می گردد.