معرفت امام زمان

معرفت امام زمان

“«شناخت، اعتقاد و محبت به امام عصر(عج) در صورتی کامل، عمیق و همه جانبه خواهد بود که از نگرش و معرفت سطحی گذر کرده، به لایه های میانی و نهانی هم سر زند.

این گونه شناخت ها تنها یک دانستنی و معلومات خشک نیست که دفتر دانسته های ما را ضخیم تر و قطورتر سازد. شایسته است این معارف را به عرصه زندگی کشاند. آن گاه نهر زلال و پر خروشی جاری می شود که قلمروهای گوناگون زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی و عبادی را سرسبزتر و حاصل خیزتر می سازد.

غنچه های معرفت می شکفند و از درخت محبت میوه های شیرین به بار خواهد آمد. حیف است و حسرت و اندوه بسیار دارد که این معارف گوشه نشین باشد و دست بشریت کوتاه از آن.

اگر در باور ما روزنهء تنگ ارتباط و اطلاع امام، (از طریق نامه مکتوب اعمال در طول هفته) جای خود را به «شاهراه مشاهده مستقیم»،{ بلکه فیض رسانی لحظه به لحظه وجود، حیات، علم، اراده، قدرت، رزق و روزی و اشراف و احاطه ای قوی تر از شخص بر خودش و بسیاری دقایق و لطایف دیگر بدهد}، بی گمان انقلابی بس عظیم در فهم ما از انتظار و ظهور و دیگر حوزه ها، دگرگون خواهد شد.»”

شرح این هجران و این خون جگر

این زمان بگذار تا وقت دگر

“«سنایی بر این باور است که باید «محرم راز» شد و در سلک «توحید» در آمد و با چشم وحدت بین، می توان انبوه شهیدان عشق و کشتگان معشوق را نظر کرد:

سر برآر از گلشن توحید تا در کوی دوست

کشتگان زنده یابی انجمن در انجمن

عشق و عاشقی عافیت طلبی را بر نمی تابد. این وعظ و نصیحت نیست، تجربه راه یافتگان است.

در مقامات طریقت هر کجا کردیم سیر

عافیت را با نظر بازی فراق افتاده بود

ساقیا جام دمادم ده که در سیر طریق

هر که عاشق وش نیامد در نفاق افتاده بود

باید جامه عیش را از تن کند، مرکب زمین گیر «نفس» را وانهاد، بر…بُراق تیز پرواز سوز و اشک و دلدادگی گام نهاد تا دید در این نگار خانه رخ یار چه محشر و قیامت کبرایی برپاست و هر آن از حسن و جلوه یار چه آشوب و فتنه أي به پا خاسته است:

سوز دل، اشک روان، آه سحر، ناله شب

این همه از نظر لطف شما می بینم

هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال

با که گویم که در این پرده چه ها می بینم

مؤلف کتاب موعود عرفان بیان می دارد. «نگارنده را باور بر این است که هر لحظه امام زمان(عج) ندا سر می دهد و ما را به بزم و باده معرفت خویش فرا می خواند. و از حرمان و هجرانمان، بیش و پیش از ما غصه می خورد. مادام در تکاپو است تا با اندک بهانه ای از خواب بیدارمان سازد و در قافله عشاق، همراه خویش سازد.»

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست

پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان

نیم شب دوش ببالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد و به آواز حزین

گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست؟

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند

کافر عشق بود گر نشود باده پرست

“«شناخت و اعتقاد و محبت به امام عصر(عج) در صورتی کامل، و عمیق و همه جانبه خواهد بود که از نگرش و معرفت سطحی گذر کرده، به لایه های میانی و نهان هم سر زند.

این گونه شناخت ها، تنها یک دانستنی و معلومات خشک، نیست که دفتر دانسته ها و معلومات ما را ضخیم تر و قطورتر سازد. شایسته است این معارف را به عرصهء زندگی کشاند. آن گاه نهر زلال و پر خروشی جاری می شود که قلمروهای گوناگون زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی، اعتقادی و عبادی را سرسبزتر و حاصل خیزتر می سازد.

و غنچه های معرفت می شکفند و از درخت محبت میوه های شیرین به بار خواهد آمد. حیف است و اندوه بسیار دارد که این معارف گوشه نشین باشد و دست بشریت کوتاه از آن.

به قول سعدی:

شور غم عشقش حیف است پنهان داشتن

در گوش نی رمزی بگو تا بر کشد آواز را

اگر در باور و آگاهی افراد از امام زمان، از این حد که هر هفته تنها برگه مکتوب تقدیم حضرتش می گردد و ایشان نظر می اندازد، به معرفتی ژرف تبدیل شود، بی تردید ثمرات عملی بی شماری در پی دارد.

اگر در باور ما روزنه تنگ ارتباط و اطلاع امام، (از طریق نامهء مکتوب اعمال در طول هفته) جای خود را به «شاه راه مشاهده مستقیم» بلکه فیض رسانی و بخشیدن لحظه به لحظه وجود، حیات، علم، اراده، قدرت و روزی و اشراف و احاطه ای قوی تر از شخص بر خودش و بسیاری دقایق و ظرایف دیگر بدهد، بی گمان انقلابی بس عظیم در فهم اندیشه مهدویت و در شناخت امام زمان(عج) رخ می دهد.

آن گاه معرفت، محبت، اعتقاد و فهم ما از انتظار و ظهور و دیگر حوزه ها، دگرگون خواهد شد.” . و ثمره عملی این معارف عمیق ، در زندگی ما نمایان خواهد شد. و اندیشه و تأمل در این باب و سرایت این معارف به قلمروهای مختلف زندگی و فکری ما تأثیر بسیار دارد.