متنی زیبادررسای مرحوم فاطمی نیا
عینامنتقل ازگروهی تلگرامی ازعضومحترم باآی دی *ملکا*👇👇👇
كم چيزي نيست كه يك كسي از دنيا برود و همه وقتي يادش مي كنند از مهرباني و ادب و لطافت و ذوق و محبت و صفايش بگويند!
در همين روزگاري كه روحانيت نتوانسته تصوير خودش را در افكار عمومي مديريت كند و ناخواسته در ذهنيت مردم از اين لباس و سلك و سلوك تصوري گاه بسيار منفي نقش بسته است، استاد فاطمي نيا بسيار محبوب بود. وسط تلخي ها شيرين بود، ميان سختي ها آسان بود، بين درشتي ها و تندي ها، نرم و ظريف بود!
مرحوم استاد سيد عبدالله فاطمي نيا كه به حكمت و فهم و دانش و كتاب شناخته مي شد، در روزهاي برپايي نمايشگاه كتاب به ديدار خداوند رفت و خاطرات شيرين و دلپذير خويش را در چشمخانه جانم به يادگار نهاد.
گويي همچنان صداي گوشنواز و لهجه خاص و آهنگ متمايز سخن گفتن هنرمندانه و منحصر به فرد او را در پختن مضمون و ايجاد شوق در مخاطب مي شنوم كه زمزمه مي كند و از حافظ مي خواند؛
از رهگذر خاك سر كوي شما بود/ هر نافه كه در دست نسيم سحر افتاد!
جان و دلش پس از مدتها بيماري و دشواري در خنكاي آسايش ميهماني حق آرام و خوش باد، رضوان الله عليه