مدینه فاضله در حکومت مهدوی
از حدیث (۱۱ و ۱۲) رایحه امیدواری به آینده ای روشن برای بشریت به مشام می رسید و بشریت به امید آن روز در انتظار است. تا آن جا که در حافظه تاریخ به یاد مانده است, هیچ گاه، انسان از اندیشه و رؤیای بهزیستن فارغ نبوده و همیشه, نگاه او برای یافتن آینده ای بهتر و سامان یافته تر، دور دستها را نظاره کرده است.
رؤیای مزبور, در زندگانی انسان, به گونه های مختلفی تبلور یافته است و بارزترین نمونه از آن را در اندیشه (مدینه فاضله) می یابیم. آرمان شهر زمینی که در آن از نابسامانی و دغدغه های جوامع موجود, اثر و نشانی نباشد. بهشت موعود زمینی, علاوه بر بهشت آسمانی, رؤیای همیشگی انسان بوده است و گمان نمی رود که تا پایان تاریخ نیز, تغییری بر آن رود.
تا جایی که تصور ایجاد «جامعه آرمانی» همیشه تعدادی از دانشمندان و اندیشه وران جهان را مجذوب و مفتون می داشته است.
از این رو هر یک از آنان طرحی جداگانه برای جامعه ارمانی تدوین و ارائه کرده است. در میان کهن ترین معماران جامعه آرمانی نام افلاطون از همه مشهورتر است. وی در سرتاسر رساله «جمهوری» طرح «مدینه فاضله» خویش را عرضه کرده است.
بعد از او در جهان اسلام دانشوران و اندیشمندان بسیاری از جمله فارابی در کتاب «آراء اهل المدینه الفاضله» و… به تصویر جامعه های آرمانی خود پرداختند . در دنیای مسیحیت نیز انبوهی از نویسندگان به این کار اقدام کرده اند. آگوستین در «شهر خدا» توماس مور در «ناکجاآباد» فرانسیس بیکن در «آتلانتیس نو» و…
(محمدتقی مصباح یزدی، جامعه و تاریخ، سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۲، ص ۴۱۱).
مرحوم شهید مطهری درباره نوسانات تاریخ میگوید:
هرچند در مجموع حرکت تاریخ، تکاملی است، ولی، سیر تکاملی تاریخ، جبری و لایتخلف نیست. یعنی چنین نیست که هر جامعهای در هر مرحله تاریخی لزوما نسبت به مرحله قبل از خود کاملتر بوده است. نظر به این که عامل اصلی این حرکت انسان است و انسان موجودی مختار و آزاد و انتخابگر است.
ولی بشریت فطرتاً در آرزوی تکامل و زندگی در مدینه فاضله ای با گسترش عدل الهی در پرتو انسان کاملی که پرچم دار حکومت جهانی مهدویت است و تحقق وعده الهی می باشند.
خداوند این بشارت را به انسانها داده است ، و مدینه فاضله، نعمتی است که قرآن مجید ، به آن نوید داده است:
«وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنکم فی الارض کما استخلف الذین من قبلکم ولیمکنن لهم دینهم الذی ارتضالهم و لیبدلنهم من بعد خوفهم امنا یعبدوننی لایشرکون بی شیئا و من کفر بعد ذالک فاولئک هم الفاسقون؛
خداوند به كسانى از شما (مسلمانان) كه ایمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند وعده داده است كه قطعا آنها را در روى زمين جانشين (خود) كند و حکومت بخشد همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنها بودند (مانند مؤمنان قوم نوح و قوم هود و صالح و قوم یونس ) جانشين ساخت، و حتما آن دينى را كه براى آنها پسنديده است (دين اسلام) براى آنها مستقر و استوار سازد، و بىترديد حال آنها را پس از بيم و ترس به امن و ايمنى تبديل نمايد به طورى كه تنها مرا بپرستند و چيزى را شریک قرار ندهید…