قوام هستی به وجود خلیفة الله است

 

قوام هستی به وجود خلیفة الله است

رأس ولایت خداست

رأس ولایت، خداوند متعال است «و هو الولی الحمید» و پیامبر(ص) که کاملترین انسان است ، ولی الله، خلیفة الله، رسول الله می باشد. و آنچنان به خدا نزدیک شده است که (این قرب مکانی نیست که خداوند محدود در مکان نیست) در سوره نجم فرمودند:

وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ ﴿٧﴾ ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ﴿٨﴾ فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ.

(در حالی که در اُفق اعلی قرار داشت! سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد.، تا آنکه فاصله او (با پیامبر) به اندازه فاصله دو کمان یا کمتر بود) ، (حتی قبل از رسالت هم) او در افق کمال بود، آنگاه نزدیک تر شد و وحی بر او نازل گشت و فاصله اش با خدا به قدر دو کمان یا کمتر از آن شد. در مرحله بعد، ولایت ائمه اطهار، و ائمه معصومین(ع) یکی پس از دیگری صاحب مقام ولایت، خلافت، حجت الهی بوده اند.

و حضرت مهدی(عج) خاتم اولیاء است. باین معنی که به عالی ترین مراتب ولایت، و اقصی ترین درجات قرب و نزدیکی به خدا رسیده اند. و البته با اقتدا به اولیای خدا می توان به خدا نزدیک و نزدیکتر شد و به تکامل رسید و انسان کامل شد. زیرا هدف از آفرینش، «انسان کامل» و رسیدن به کمال است.

مقصد نهائی بشر

 

مقصد نهائی بشر رسیدن به کمال مطلق است.

بشر خاصیتهائی دارد که در هیچ موجودی نیست، از جمله در فطرت بشر طلب «قدرت مطلق» است نه قدرت محدود، طالب «کمال مطلق» است نه کمال محدود. و چون قدرت و کمال مطلق در غیر حقتعالی تحقق ندارد، بشر به فطرت، حق را می خواهد و خودش نمی فهمد. یکی از ادلهء محکم اثبات کمال مطلق، همین عشق بشر به کمال مطلق است. عشق فعلی دارد به کمال مطلق، و عاشق فعلی بدون معشوق فعلی محال است. و در اینجا “توهم” نیست زیرا این امری فطری است و فطرت بشر کمال مطلق را می خواهد و دنبال واقعیت کمال مطلق است.

هر که هر چه دارد راضی نیست، اگر تمام دنیا را به یکی بدهند قانع نمی شود و می رود دنبال آنچه ندارد. چرا؟ برای اینکه عشق به کمال مطلق دارد .اگر تمام عالم را کهکشانها، ثوابت، سیارات و هرچه هست در تحت سلطهء یکنفر بیاید باز قانع نمی شود، برای اینکه اینها کمال مطلق نیستند.