درخت طوبی در ماه شعبان

 

درخت طوبی در ماه شعبان

 

در کتاب مفاتیح الجنان، روایتی از پیامبر اکرم(ص) در فضیلت ماه شعبان ذکر شده است که معانی باطنی درخت طوبی در فرهنگ شیعی را نمایان می سازد: به درستی که خداوند عزوجل در روز اول ماه شعبان، امر می کند به درهای بهشت، پس باز می شوند و امر می کند درخت طوبی را، پس شاخه های خود را به این دنیا نزدیک می کند. آن گاه ندا می دهد که «ای بندگان خدا، این شاخه های درخت طوبی است؛ پس درآویزید به او که بلند کند شما را به سوی بهشت.

سپس در ادامه تشریح می کند که تمسک به هر یک از اعمال نیک در ماه شعبان، به مثابه آویخته شدن به یکی از شاخه های آن است و در این صورت، شاخساران درخت طوبی، فرد را به سوی بهشت حرکت خواهند داد. براین اساس طوبی، درختی بهشتی است که سرمنشأ تمامی خیرات و نیکی هاست و در ماه شعبان، شاخساران خود را برای تنعم بندگان می گستراند.

اما چه تناسبی میان ماه شعبان و درخت طوبی وجود دارد؟

در این منبع، احادیث مختلفی ماه شعبان را به پیامبر اکرم(ص) منتسب کرده اند. برای نمونه، در روایتی از امام سجاد(ع) عنوان شده است که حضرت رسول اکرم(ص) می فرمود:«شعبان ماه من است، پس روزه بدارید؛ در این ماه برای محبت پیغمبر خود و برای تقرب به سوی پروردگار خود…». هر کس شعبان را برای محبت پیامبر خدا و تقرب به سوی خدا روزه بگیرد، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت خود در روز قیامت نزدیک گرداند و بهشت را بر او واجب سازد.

 

درخت طوبی چیست و کجاست؟

 

درخت طوبی در روایات و احادیث بسیار ذکر شده.

درخت طوبی یکی از نعمت های خداوند در بهشت است که بسیاری از مفسران آن را به درختی در بهشت تفسیر کرده اند که ریشه آن در منزل پیامبر اکرم(ص) قرار دارد. احادیث و روایات مختلفی در مورد واژه «طوبی» وجود دارد که به معنای ظاهری و باطنی آن می پردازند . در مورد کلمه طوبی و سدرة المنتهی در قرآن ذکر شده است.

امام صادق علیه السلام فرمود: «طوبی، سزاوار کسی است که در دوران غیبت قائم علیه السلام از ما خاندان، به فرمان های ما چنگ زند و قلب وی، پس از ره یافتن، در انحراف نیفتند. پرسیدند: طوبی چیست؟ فرمود:درختی است در بهشت که در خانه علی بن ابی طالب علیه السلام ریشه دوانیده است. مؤمنی نیست جز آنکه در سرای او، شاخه ای از شاخه های آن درخت هست.