سوار شدن به سفينه اهل بيت(ع)
بیائیم برای نجات از فتنه های زمانه، و سرگردانی در عقاید باطله و افکار نادرست، برای رسیدن به حقیقت در کشتی نجات اهل بیت پناه ببریم ، هر کشتی که در دریا سیر می کند ، پرچم یک کشوری را دارد . میروی حج هر قافله و کاروانی یک رهبر دارد. پس با آگاهی به مسأله ولایت ، برای رسیدن به ساحل امن و نجات از فتنه های دنیا ، سوار کشتی شو (کشتی نجات اهل بیت (ع)).
یعنی اول بشناس خصوصیات این کاروان را ، راجع به اهل بیت (ع) شناختی پیدا کن. و وقتی شناختی، در کاروان اهل بیت اسم نویسی کن ، یعنی حالا تو نیت کردی و طابع این کاروان هستی، پس هر طور رئیس کاروان صلاح بدانند رهبری می کنند و تو باید طابع باشی . پس کاروان و رهبر، تو را به ساحل نجات می برد آنها وسیله و راهنما هستند برای اینکه تو را برسانند به ساحل نجات و لقاء الله …
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، الطَّیِّبینَ الْأَبْرارِ الْأَخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ، وَفَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَوِلایَتَهُمْ،
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آن پاکان نیکوکار اى پروردگار جهانیان برگزیده ، آن کسانىکه حقوقشان را واجب کردى و اطاعت و دوستیشان را فرض نمودى
اَللّهُمَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، صَلوةً کَثیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً،
وَلِحَقِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَدآءً وَقَضآءً، بِحَوْلٍ مِنْکَ وَقُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد درود بسیارى که موجب خوشنودى ایشان گردد حق محمد و آل محمد اداء گشته و انجام وظیفه ما شده و باشد به جنبش و نیروى تو ای پروردگار عالمیان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، الطَّیِّبینَ الْأَبْرارِ الْأَخْیارِ،
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد آن پاکان نیکوکار اى پروردگار جهانیان برگزیده
وَاعْمُرْ قَلْبىبِطاعَتِکَ، وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِکَ
و آباد کن دل مرا به اطاعت خود و به وسیله نافرمانیت رسوایم مکن این دعای قابل تأملی است: خدایا ، و دلم را با طاعتت آباد کن و به نافرمانی از خود رسوایم مساز .
وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ، وَنَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِکَ، وَاَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّکَ،
و روزى من گردان که کمک مالى دهم بر کسىکه روزیت را بر او تنگ کردى بوسیله آنچه بر من فراخ گرداندى از فضل خویش و گستردى بر من از عدل خویش و مرا در زیر سایهات زنده داشتى.
وَهذا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ، الَّذى کانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِه وَسَلَّمَ، یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَقِیامِهِ، فى لَیالیهِ وَاَیَّامِهِ،
این ماه ماه پیامبر توست، آن سرور فرستادگان ، این صلواتها مقدمه این نکته پایانی صلوات ها است: وَ هَذَا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ ، شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ ماه شعبان است که اطراف آن را به رحمت و خوشنودى خود پوشاندى . آن ماهى که رسول خدا صلى اللَّه علیه وآله و سلم کوشش بسیار داشت در روزه و شب زندهداریش
بُخُوعا لَکَ فِی إِکْرَامِهِ وَ إِعْظَامِهِ إِلَی مَحَلِّ حِمَامِهِ
هم در شبها و هم در روزهایش بخاطر فروتنى در برابر تو در مورد گرامى داشتن و بزرگداشتنش همچنان تا هنگام مرگش ، باطن این ماه از شئون نبی اکرم(ص) و شفاعت ایشان است. خداوند این ماه را محفوف به رحمت و رضوان خودش قرار داده .و اگر انسان اهل سیر در این ماه شد پایانش رضوان الهی است.