زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
ماه مبارک رمضان
فصل سوم : ماه مبارك رمضان
ماه دعا و عرفان
آخرین ایام از ماه شعبان است و پیشاپیش ماه مبارک رمضان ماه توبه و انابه و نزول رحمت الهی و ماه مهماني خدا را تبریک میگویم .
مهمانی دو جانبه
اين دعاها (دعاهای ماه رجب و شعبان و رمضان) براي آن است كه مضايفه(مهمانی دو طرفه) باشد نه تنها ضيف يك جانبه (فقط ما مهمان خدا باشیم)؛ ضيف يك جانبه اين است كه انسان به وسيله حج يا عمره و مانند آن به سرزمين وحي مي‌رود آنجا كه رفت، جزء ضيوف الرحمان است.
يا اگر بدون مقدمات ماه رجب و شعبان وارد ماه مبارك رمضان مي‌شود باز جزء ضيوف الرحمان است. در ماه مبارك رمضان از لحاظ زمان مهمان خدا است، و در سرزمين وحي از نظر مكان مهمان خدا است .
اما به ما گفتند كه شما هم مهماني بدهيد مضايفه بهتر از ضيف يكجانبه است؛ شما هم خدا را مهمان كنيد اما خدا مهمان ما باشد يعني چه؟
۱ـ ما چه داريم كه او را مهمان كنيم؟
۲ـ و چه وقت او مهمان ما مي‌شود؟ .
اين جواب را در یک حديث قدسي می یابیم كه آمده است :
«انا عند المنكسرة قلوبهم»؛
يعني خداي سبحان مهمان دل‌هاي شكسته است
و آن انكسار را ، آن فقر را ، آن خضوع را ، آن خشوع را، آن بندگي خالص را خدا مي‌پذيرد . اين «انا عند المنكسرة قلوبهم» جزء مصاديق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است.
«أنا عِندَ القلوبُ المنُکَسِرَه » (من نزد قلب های شکسته هستم) .
همه ما قبول داریم که مسافریم و روزی از این دنیا خواهیم رفت. هر مسافر باید از یه مسیری حرکت کند تا به مقصد برسد. مقصد ما مسافر ها کجاست؟ کاملا واضحه، انا لله و انا الیه راجعون. ما قراره به سمت خدا بازگردیم. او ما را خلق کرده و تنها او ما را میپذیرد. ما باید دوباره به آن قرب خدا برسیم .
ناخالصی های وجودت را پاک کن
منتها تا ناخالصی در وجودمون هست، نمی توانیم! باید این ناخالصی ها رو پاک کنیم، در دنیا، در سکرات موت، در عالم قبر، در عالم برزخ، در عالم قیامت. همه این مراحل برای پاک شدن ماست. برای خالص شدن ما! وقتی پاک شدیم، اون وقت میتونیم به خدا نزدیک بشیم و به خدا متقرب بشیم. خب حالا که مقصد مشخصه، هر مسافر عاقلی، راهی رو انتخاب میکند که نزدیکتر باشد.
خود قرآن راه های زیادی رو نام برده و ما باید کوتاه ترین راه را انتخاب کنیم. البته باید به یاد داشته باشیم که نزدیکترین راه، قطعا آسان ترین راه هم نیست! بلکه سخت ترین راهه! وقتی خدای مهربان عده ای را به عنوان مقربان خودش معرفی میکند، باید بدونیم اخلاق اونها، رفتار اونها میتونه سبب تقرب باشد ، پس ما هم با اخلاق و رفتار پسندانه می توانیم به خدا ، و در نهایت رسیدنمون به خدا باشد.
راه تقرب به خدا
از گفتار معصومین راه تقرب به خدا به دو قسمت تقسیم شده.
یکی راهی به سمت بالا و دیگری راهی به سمت پایینه! اگر خدای سبحان جهتی می داشت، در عرش بود و در فرش نبود، در افلاک بود و در خاک نبود، انسان فکر می کرد که نزدیک ترین راه همون بالا رفتنه! خیلی باید علم داشته باشن، خیلی کمال داشته باشن، خیلی ولایت داشته باشن، خیلی اخلاص داشته باشن تا بالا برن و به خدا نزدیک بشن.
اگر تنها راه نزدیکی به خدا همون راه بالا بود، باید اون راه بالا را شناسائی کرد و پیمود؛ منتها خدا جهتی نداره! در همه جهت ها و مکان هاست. خدا هم در عرش هست و هم در فرش! تنها راه قُرب اِلَی الله و مشاهده خدا این نیست که انسان عالم ترین، عاقل ترین، کامل ترین، عابد ترین انسانها باشه! اگر اون راه رو طی کرد، خُب خیلی از کمالات نصیبش میشه؛ اون البته اَقرَبُ الطُرُقه؛
ولی یک راه پائین هم داره! یه راه برجسته، یه راه فروتنی! اون راه برجسته نصیب هر کسی نمیشه. انبیاء هستن، اولیاء هستن، معصومان هستن، مرسلین هستن؛ اینها اون راه برجسته را طی میکنن؛ امّا راه پائین راه تواضعه و دل شکستگی و فروتنی و …پس کلا دو راه هست! یا انسان به سمت خدا تقرب پیدا میکنه، یا خدا به سمت انسان! یا انسان میهمان خدا میشه یا میزبان او! اهمیت میزبانی از میهمان بودن کمتر نیست!
اگر کسی دلش شکست و از همه جا ناامید شد، اون میتونه یه پناهگاهی رو شناسائی کنه و خودشو توش جا بده! اگر کسی دل شکسته داشت، این رو بدونه که میتونه میزبانی خدا رو به عهده بگیره! اگر دلشکسته شدی، بدان که برای میزبانی خدا انتخاب شدی. ما که توان راه بالا پیمودن رو نداریم! پس نزدیک ترین راه برای ما همون “قلب شکسته” ست که نصیب خیلی ها میشه. قدرش را بدون . اگه دلی شکسته داری ، دلت رو با یاد خدا آروم کن!
نکته ها
حالا اگر دل کسی را شکستی چی میشه ؟، اگر دلشکسته ای را دیدی و برای التهام او اقدام کردی ، «أنا عِندَ القلوبُ المنُکَسِرَه » (من نزد قلب های شکسته هستم). اصلا اگر کسی دلت را شکست چی؟ که خیلی هم اتفاق می افتد خواسته و نا خواسته …
هر کس به گونه ای دلم می شکند
بیگانه جدا دوست جدا می شکند
بیگانه اگر می شکند باکی نیست
من در عجبم دوست چرا می شکند
اینکه میگن [اَمَّنْ یجِیبُ الْمُضْطَرَّ اِذَا دَعَاهُ وَ یکْشِفُ السُّوء] نه یعنی وقتی مضطر شدی، اَمَّن یُجیبُ بخون! ما هر وقت مشکلی داریم، أمَّن یُجیبُ می خونیم. معنای آیه که این نیست! معنای آیه اینه که وقتی مضطر شدی، بگو: [یا اَلله]، جواب می گیری.
برای اینکه مضطر رو فقط اون جواب میده! کسی که همه راهها به روش بسته شد، اون جوابشو میده! چون آدم وقتی مضطر شد، موحّد خوبی هم میشه. چون براش ثابت میشه که از هیچ کسی کاری ساخته نیست! خدای مهربان با ماست کافیست توجه کنیم .
يعني خداي سبحان مهمان دل‌هاي شكسته است و آن انكسار را ، آن فقر را ، آن خضوع را ، آن خشوع را، آن بندگي خالص را خدا مي‌پذيرد . اين «انا عند المنكسرة قلوبهم» جزء مصاديق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است (دعاهای ماه رجب و شعبان برای این است که دلهای ما خاضع و خاشع و شکسته شود تا خدا هم مهمان ما شود و مهمانی دو طرفه باشد).