خودپسندی مانع پیشرفت:
الإعجابُ یمنَعُ مِن الإزدِیادِ
خودپسندی مانع از پیشرفت و افزایش کمال است. (حکمت ۱۶۷)
شرح حدیث:
یکی از بزرگترین عیبهایی که بعضی افراد دچار آن هستند، غرور و خود پسندی است. یعنی کسی که خود را در همه چیز برتر و بالاتر از همه مردم میداند و خیال میکند که هیچ کس در علم و دانش و درک و شعور به پای او نمیرسد.
شخصی که دچار این عیب بزرگ باشد، از دو جهت لطمه میخورد و صدمه میبیند. نخست از این جهت که چون خود را بزرگترین و برترین عاقلان و دانشمندان میداند، دیگر لازم نمیبیند که دنبال تحصیل علم و دانش برود. و به این صورت از آموختن باز میماند و در همان مرحلهای که هست در جا می زند و دیگر بالاتر و پیشتر نمیرود.
علاوه بر این، شخص خود پسند چون کسی را عاقلتر و دانشمندتر از خود نمیداند، هنگامی که برایش مسئله و مشکلی پیش میآید با هیچکس مشورت نمیکند و از افراد عاقلتر و دانشمندتر از خودش راهنمایی نمیخواهد. و به این صورت از حل مسائل و مشکلات و گشودن راههای بسته زندگیاش عاجز میماند و همواره در میان گرداب مشکلات و گرفتاریها دست و پا می زند و هیچگاه نمیتوان راههای پیشرفت و ترقی را پیدا کند و به سوی کمال گام بردارد.
ا—————
منبع: پندهای کوتاه از نهج البلاغه، هیئت تحریریه بنیاد نهج البلاغه