💠🌸 مثل درخت 🌸💠
🌼🌿 درخت ها دو دسته اند : بعضی تابع شرایطند. اگر هوا پاییزی باشد پاییزی می شوند و تمام برگهای آنها زرد می شوند و می ریزند و اگر بهار باشد بهاری می شوند و سبز و خرم یعنی نگاهشان به شرایط و پیرامون است ؛ نگاهشان به آب و هوا و فصل است.
🌹اما درختانی هم هستند مثل سروها که به اطراف خود هیچ کاری ندارند یعنی پاییز باشد یا بهار هیچ فرقی نمی کند همیشه بهاری و همیشه سبز و همیشه خرمند.
🌹اینکه حافظ عاشق سرو بود به همین خاطر بود :
« زیر بارند درختان که تعلق دارند
ای خوشا سرو که از قید غم آزاد آمد »
🌹اهل ایمان ، اهل تقوا مثل سرو می مانند ، کـاری بـه شرایط پیرامون ندارند درست مثل شاخه ی گل.
« شاخ گل هر جا بروید هم گل است »
🌹یک شاخ گل هیچ کجا و در هیچ شرایطی دست از گل بودن خود بر نمی دارد ، چه تنها باشد ، چه با بوته های دیگر ، چه در کنار گلها و چه با بوته های خار. این جماعت به اهل ایمان برسند می گویند اهل ایمانیم ، به کافران هم که برسند می گویند اهل ایمانیم.
🌹 اما کسانی هستند که مثل بعضی درختها تابعند یعنی نگاه به شرایط دارند تا شرایط چه اقتضایی داشته باشد. این جماعت اهل تنظیمند یعنی خود را با شرایط پیرامون تنظیم و همراه می کنند.
🌹به همین خاطر به قول قرآن کریم به اهل ایمان برسند دعوی ایمان دارند و به اهل کفر برسند ادعای کافری :
« وَ إِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا تُخَنُ مُسْتَهْزِؤُونَ »
🌹وقتی با اهل ایمان دیدار می کنند می گویند « ایمان داریم » و وقتی که با انسانهای شیطان صفتی مثل خود برخورد می کنند می گویند « ما با شماییم »
یعنی ایمان این جماعت ایمان نیست ، تقوای ایشان تقوا نیست.
این جماعت همان جماعتی هستند که حافظ گفته است :
« فدای چاک پیرهن ماه رویان باد
هزار خرقه ی تقوا و جامه ی پرهیز » 🌿🌼
📚 از کتاب مثل حبه های قند | محمد رضا رنجبر 📚