پوشش زن
پوشش زن مسلمان در قرآن كريم و احاديث اسلامي به عنوان وظيفهاي حتمي و داراي فلسفهي معقول و ارزنده معرفي شده است. زن مسلمان نيز با درك روشن آثار وجودي خود، پوشش اسلامي را با معرفت پذيرفته است و آن را نگهبان تقوا، عفت، حيا، نجابت، وقار، پاكي، ظرافت، فضيلت، صلابت، سلامت و متانت خود ميداند.
اگر ميبينيم كه وظيفهي پوشش به زن اختصاص يافته، به اين دليل است كه ملاك آن، ويژهي زن است.
زن مظهر جمال و مرد مظهر شيفتگي است.
با اين كه دستور پوشيدن براي مرد مقرّر نشده است، ولي عملاً مرد پوشيدهتر از زن از منزل بيرون ميرود؛
زيرا تمايل مرد به نگاه كردن و چشمچراني است، نه به خودنمايي. برعكس، تمايل زن بيشتر به خودنمايي است نه چشم چراني.
تمايل مرد به چشم چراني، زن را بيشتر تحريك به خودنمايي ميكند، و تمايل به چشمچراني، كمتر در زن وجود دارد
در واقع، مرد كمتر تمايل به خودنمايي دارد