عـظـمت اهــل بـیــت در آیــه مباهله
آیه مبارکه مباهله و جریان مربوط به آن مبیّن عظمت اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) است و نشان میدهد که اهل بیت رسول گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) مدعی، صادق و مستجاب الدعوهاند. البته اساس و محور اصیل مباهله، دَعْوِی و دعوت بوده است، چنانکه سیره ی علمی آن حضرت معارف شهودی بحث را تأمین میکند.
نکته ی شایان توجّه این که پیغمبر گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام خطر، چه در جهاد اصغر و چه در جهاد اکبر، اهل بیت خود را پیشاپیش حاضر می کرد. حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه نمونه هایی را ذکر می کند و می فرماید: ما اهل بیتی هستیم که قبل از دیگران قربانی می دهیم تا در ایثار و نثار اسوه دیگران باشیم.
غرض آن که رسول گرامی هم در میدان جنگ و هم در صحنه مباهله اهل بیت خود را آورد، با این که هر کسی اهل بیت خود را دوست دارد و گاهی خود را فدای آنها می کند، لیکن چون دین خدا عزیزتر از جان است و ارزش انسان به حمایت از دین خداست، وقتی خطر متوجه دین شد، رسول گرامی خود و اهل بیت خویش را فدای دین می کند.
مانند : لیله المبیت ، در قضیه امام علی (ع) و خوابیدن او در فراش حضرت رسول (ص) در شب هجرت از مکه ، و نیز قضیه امام حسین (ع) در واقعه کربلا و بردن همه اهل و خاندان خود و آنها را در خطر قرار دادن ، تا حقیقت دین را نشان دهند و درخت اسلام را با خون خود ابیاری کنند.
داستان مباهله را علمای شیعه و سنّی از طرق گوناگون نقل کردهاند، و به تعبیر ابن طاووس (رضوان الله علیه) با بیش از پنجاه و یک طریق روایاتی نقل شده است که شارح آیه مباهله است. در یکی از احادیثی که در این باره نقل شده، آمده است که مأمون به امامهشتم (علیه السلام) عرض کرد: دلیل شما بر خلافت علی بن ابی طالب چیست ؟ ایشان ديگر نفرمود غدير، فرمود با آیه مباهله و «انفسنا» را دلیل آورد.
این آیه بیانگر این حقیقت است که مولا امیرالمؤمنین علیهالسلام نفس پیامبر است. و نیز فرمایش رَسُولُ اللَّهِ صلّیاللّهعلیهوآله «أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَهِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی» (یا علی! تو برای من به منزلۀ هاروی برای موسی هستی، جز اینکه بعد از من پیامبری نیست).
هر انسان عاقلی اگر مقداری توجه داشته باشد، باید قبول کند بعد از آنهمه مطالبی که پیامبر اکرم صلّیاللّهعلیهوآله از خدای تعالی دربارۀ علی علیهالسلام فرمود و در روز غدیر ولایت او را اعلان کرد، و در اینجا نیز خدای تعالی میفرماید «انفسنا» (علی نفس ماست) اگر علی علیهالسلام را رها کند و دنبال دیگران رود، خلاف عقل و راه صحیح حرکت کرده است.
لذا ما میگوییم بعد از پیامبر اکرم صلّیاللّهعلیهوآله مولای ما علی(ع) است و بعد از او، یازده فرزندش تا امام زمان عجّلاللّهتعالیفرجه امامان ما هستند. شیعیان بر این عقیده هستند ؛ و بر این عقیده از دنیا میروند ؛ یعنی با ولا و دوستی علی علیهالسلام.
و می گویند: «أشهد انّ مولانا و مقتدانا و هادینا و امامنا بالحق امیرالمؤمنین علیهالسلام ولی اللّه و انّ احدعشر من ولده اولیاء اللّه و امامنا» و معتقدند امام زمان امروز غایباند و انشاءاللّه روزی ظاهر میشوند و دنیا را پر از عدل و داد میکنند».