🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
🏴هم مصالح دنيوي و هم مصالح اخروي ما در سايه توسل به #سيدالشهداء عليه السلام ، توجه به آن حضرت، #عزاداري براي او، گريستن براي او و عرض ارادت به ايشان است. حتي خاك گِلي كه عزاداران سيدالشهداء عليه السلام به پيشاني ميماليدند موجب شفاي چشم حضرت آيت الله العظمي بروجردي رحمة الله عليه شد. اين داستان را همه شنيده ايد كه ايشان به چشم دردي مبتلا بودند كه معالجه نميشد. تا اين كه در ايام #عاشورا در بروجرد دسته اي سينه زن به منزل ايشان آمدند.
🏴مرحوم آيت الله بروجردي مقداري از گِل هايي را كه عزاداران حسيني به سر و صورت ماليده بودند، برداشته و به چشم ماليد و آن چشم درد ايشان معالجه شد و تا آخر عمر هيچ ناراحتي از ناحيه چشم نداشتند و بدون عينك ريزترين خط ها را ميخواندند و اين به بركت گِلي بود كه از سر و پيشاني سينه زنان سيدالشهداء عليه السلام ريخته بود.
🏴از اين گونه #كرامات و معجزات الي ماشاءالله وجود دارد. همه شما با يك قطره اشكي كه در اين مراسم ميريزيد، اول نورانيت آن را در خود احساس ميكنيد. حاجت هايي كه از شما برآورده ميشود و نيز بسياري از آفت ها و مصيبت هايي كه از شما دفع ميشود و نميدانيد، در مرحله بعد است.
🏴نكته اي است كه داخل پرانتز عرض ميكنم كه در دعاها به آن اشاره شده است، و آن اين كه ما غالباً فقط حاجت هايي را كه از خدا ميخواهيم و برآورده ميشود، به حساب ميآوريم؛ اما نميدانيم چه مصيبت هايي متوجه ما بوده است و خدا آن مصيبت ها را از ما برداشته است و از آن ها خبر نداريم؛
🏴در حالي كه به بركت نام سيدالشهداء عليه السلام ده ها برابر بركاتي كه بر مردم نازل ميشود، آفات و مصيبت هايي از آن ها برداشته ميشود و ما خبر نداريم و آن ها را به حساب نميآوريم. اگر چنين چيزي باشد، آيا جا ندارد كه مردم اين همه اهتمام به گريه و عزاداري داشته باشند؟
(آیت الله مصباح یزدی، آذرخشی دیگر از آسمان کربلا، ص۳۹)
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴