زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
🏴مصیبتی که در روز #عاشورا اتفاق افتاد بزرگترین مصیبت تاریخ زندگی بشر است و هیچ مصییتی در عالم به بزرگی مصیبت امام حسین (ع) در روز عاشورا رخ نداده و رخ نخواهد داد. در تاریخ زندگی بشر اتفاقات و حوادث تلخ و مصیبات دردناک زیادی رخ داده است و برخی افراد در حوادثی مانند جنگ، زلزله و… تمام هستی خویش را از دست داده اند و به بدترین حالت کشته شده اند…
🏴اما هیچکدام این حوادث و مصیبات به بزرگی مصیبات #امام_حسین (ع) نمی رسد زیرا آنچیزی که موجب بزرگ بودن یک حادثه و یک مصیبت می شود تنها نوع حادثه و نوع مصیبت نیست بلکه مهمترین عاملی که یک حادثه و مصیبت را عظیم و بزرگ می کند اولاً افرادی است که #مصیبات بر آنها وارد شده است. ثانیاً اهداف مقدسی است که بخاطر آنها، مصیبات اتفاق افتاده است.
🏴در روز عاشورا مصیبات بسیار سنگینی بر امام معصوم، حجت خدا و فرزند برترین پیامبران الهی که مقام و منزلت بسیار عظیمی نزد خداوند دارد وارد شده است و خودش و بسیاری از بهترین عزیزانش مظلومانه و به بدترین حالت به شهادت رسیده اند و خانواده های آنان اسیر گشته اند و….
🏴اهداف #نهضت_حسینی نیز بسیار مقدس بوده است و امام حسین (ع) فقط بخاطر رضای خداوند، دفاع از ارزشهای راستین الهی، احیای دین اسلام و مبارزه با ستمگران و… قیام نمود و این مصیبات بزرگ و بی نظیر را متحمل شد.
🏴به همین جهت است که این مصیبت از بقیه مصیبات وارده بر انسانها متفاوت است و بزرگترین مصیبت تاریخ بشر نامیده شده است.
🏴در زیارت عاشورا می خوانیم: یا اَباعَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ (بِکُمْ) عَلَیْنا وَ عَلی جَمیعِ اَهْل ِالاْسْلامِ و َجَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِی السَّمواتِ عَلی جَمیعِ اَهْلِ السَّمواتِ.
ای #اباعبداللّه براستی بزرگ شد سوگواری تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام و تحمل آن مصیبت بزرگ در آسمانها بر جمیع اهل سموات سخت و دشوار بود.
🏴مصیبت امام حسین (ع) بحدی بزرگ و عظیم است که در این مصیبت همه آسمان ها، زمین، فرشتگان و مخلوقات عالم گریسته اند و بخاطر آن غمگین و محزون شده اند.
🏴امام محمد باقر (ع) در این زمینه می فرماید: بَكَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ وَ الطَّيْرُ وَ الْوَحْشُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع حَتَّى ذَرَفَتْ دُمُوعُهَا.
انس و جن، پرنده و وحوش بر حسين بن على (ع) گريستند حتّى اشگهايشان جارى گشت.
(كامل الزيارات، ص۷۹)
🏴امام صادق (ع) نیز در این زمینه می فرماید: هنگامى كه حضرت حسين بن على (ع) به شهادت رسيدند آسمانهاى هفتگانه و طبقات هفتگانه زمين و آنچه در آنها و بين آنها بود و تمام موجودات و جنبنده گان بر روى آنها و بهشت و دوزخ و بالأخره كليّه اشيائى كه پروردگار ما آنها را آفريده و موجودات مرئى و نامرئى كلّا بر آن حضرت گريستند.
(كامل الزيارات، ص۸۰)
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴