فضایل اخلاقی امام حسین علیهالسّلام
زهد و بی رغبتی به دنیا .
«زهد»، یعنی بی رغبتی به دنیا، که نشانه پارسایی است. پیغمبر اسلام،،
چنین ویژگی را زیباترین زینت اولیای خدا میداند
(«عن النبی،: قال الله تعالی لموسی علیهالسّلام : یا موسی! انه لن یتزین المتزینون بزینة ازین فی عینی مثل الزهد»)
و امیرمؤمنان، علی علیهالسّلام نیز چنین صفتی را عامل پیروزی در دین و دینداری میشناسد.
شایان توجه است که لازمه زهد، فقر و بدبختی نیست؛ بلکه زاهد، کسی است که دنیا و عوارض مادی در او نفوذ نداشته باشد؛ هر چند انسانی توانگر و ثروتمند بوده باشد….
مواردی از زهد امام
یکی از اوصاف زیبای امام حسین علیهالسّلام ، زهد و پارسایی بود، که هرگز تحت تأثیر دنیا و مال و منال قرار نگرفت و متصدیان زر و زور نتوانستند از هیچ راهی در او نفوذ کنند. اینک به بیان چند مورد تاریخی میپردازیم:
مورد اول
در دوران خلافت امیرمؤمنان علیهالسّلام با تحریک دشمنان خارجی، جنگهای سه گانه منافقان (جمل، صفین و نهروان) اتفاق افتاد و مسلمانان ضعیف الایمان را خسته کرد و بخش عمده اوقات آنان را به خود مشغول نمود و اختلاف خطرناکی را فراهم ساخت. برای برون رفت از این وضعیت جنگی، منافقان و طرفداران بنی امیه پیشنهاد دادند: امام حسین علیهالسّلام را خلیفه نمایند تا از این طریق، اختلاف خانوادگی بین قبیله بنی هاشم را فراهم ساخته، «حسین» را با خود داشته باشند!
امام حسین علیهالسّلام فرمود: «هیهات که مرا فریب دهید. این راه، راه کفر به خدا و پیامبر و علی مرتضی است و تسلیم شدن به آن، تبعیت از شیطان است». (موسوعة کلمات امام الحسین علیهالسّلام :
«والله لا اکفر بالله وبرسوله وبوصی رسول الله»)
بنابراین، آن حضرت در برابر دنیا و ریاست آن، کوچکترین انعطافی نشان نداد.
ادامه دارد …