تحلیل واقعه کربلا، از بعثت تا فتح مکه

تحلیل واقعه کربلا، از بعثت تا فتح مکه

واقعه عاشورا را، نه از هجرت حسین از مکه، بلکه از سقیفه، و یا قبل از آن از بعثت رسول اکرم(ص) باید بررسی کرد.

شرح شکن زلف خم اندر خم جانان

کوته نتوان کرد که این قصه دراز است

از هجرت تا فتح مکه

رسول اکرم(ص) درمدت بیست وسه سال رسالت، و خصوصاً در آن سیزده سالی که در مکه بودند ، مسلمین از طرف مشرکین مکه مورد آزار و اذیت فراوانی قرار گرفتند تا جائی که عده ای از مسلمین به حبشه هجرت می کنند.

و بعد از هجرت رسول اکرم(ص ) از مکه به مدینه ، و در مدت ده سال که مسلمین در مدینه بودند نیز تا آنجا که می توانستند از آزار و مزاحمت برای مسلمانان دریغ نکردند، و موجب جنگهای بدر و اُحد شد.

مبارزه با اسلام ادامه داشت، تا فتح مکه، که درسال هشتم هجرت، و در اواخر حیات رسولخدا(ص) واقع شد. مسلمانان وارد مکه می شوند، و مشرکین که مسلمانان را ضعیف می پنداشتند، و حالا با عظمت رسولخدا و اقتدار اسلام و مسلمین روبرو می شوند، که برای فتح مکه میایند.

حال چکار کنند؟ پیامبر با آنها چه خواهد کرد؟ اما بر خلاف انتظارشان، رسول اکرم که رحمة للعالمین است، دستور می فرمایند: هرکس بمنزل ابو سفیان پناه ببرد، در امان است، و از همه آنان در گذشت. توجه به کلام حضرت زینب (س) در مجلس یزید خطاب به او که میفرماید: “ابن الطلقاء” (پسر آزاد شده)، به این قضیه بر میگردد.

ابوسفیان کیست؟

ابوسفیان از سران مشرکین بود، که تا اخرین لحظه با رسولخدا و اسلام و مسلمین جنگیدند. و حالا اینها با قدرت اسلام مواجه می شوند، بناچار اظهار اسلام می کنند. البته انها مسلمان نشدند، بلکه تسلیم شدند. امام علی (ع) در خطبه شانزدهم نهج البلاغه میفرمایند:

“ما اسلموا و لکن استسلموا، و اسروا الکفر،فلما وجدوا اعوانا علیه اظهروه.”

 اینان اسلام نیاوردند، بلکه تظاهر به اسلام نمودند، و کفرشان را پنهان کردند،تا آنگاه که یارانی پیدا کردند، به همان کفر و دشمنی با خاندان پیامبر بر گشتند.