حسين (ع) با خدا معامله كرد.

حسين (ع) با خدا معامله كرد.

اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است. بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند.

اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. و حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.

شهادت علی اصغر(ع) 

هفتم ماه محرم بنام شاهزاده باب الحوائج حضرت علی اصغر علیه السلام است که سند مظلومیت و حقانیت شیعه و مکتب عاشوراست. مادر غمدیده ایشان و حضرت سکینه، حضرت رباب علیهماالسلام بود.

روزعاشورا وقتی امام حسین علیه السلام دیدند همه یاران روی زمین غرق درخون افتاده اند، برای اتمام_حجت فرمودند “هل من ناصرینصرنی” هیچکس جواب نداد جز این طفل مظلوم که درجواب پدرگریه کرده و خود را از گهواره به زمین انداختند. امام به خواهران خود فرمودند شش_ماهه رابیاورید.

خودشان نیزلباس رزم بیرون کرده و عمامه پیامبر بسر گذاشتند، ردای رسولخدا بدوش گرفتند طفل را زیرعبا نگه داشته و بطرف لشکر رفتند. طفل را روی دست بلند کرده در حالی که سر مبارک علی اصغر از شدت عطش به عقب افتاده بود وفرمودند: “یاقوم مُنو علَی السبط المصطفی إن لم تَرحَمونی فَارْحَموا هذا الطِّفل أما ترونه کیف یتلظی عطشا” اگربمن رحم نمیکنید به این طفل صغیررحم کنید ، مگرنمیبینید چطور ازفرط عطش دست وپا میزند ، به قطره آبی منت برسر پسر پیامبرتان بگذارید…

حرمله_خبیث بدستور عمرسعد بالای بلندی رفت “بسهم محدد مسموم علی ثلاثة شعب” وبا تیرسه شعبه آهنی زهرآلود به سفیدی گلوی طفل زد. “فذبح الطفل من الاُذن إلی الاُذن”

ارباب خنجری بیرون آورده و اول بند قنداق را پاره نمودند. بعد دست زیرخون گلوی طفل بردند و خون شریفش را به آسمان پاشیدند، قطره ای ازآن به زمین نریخت و گرنه عالم کن فیکون میشد. ـ