عشق به محبوب

عشق به محبوب

یکی از مشخصاتی که در مورد اولیاء الهی و انسانهای کامل گفته اند، عشق به محبوب است و این عشق چنان حسین(ع) را مجذوب کرده، که روح او سودای وصال یار دارد. این عشق در اعمالشان ظهور می یابد، و آن گنجهائی از کمالات حسین(ع) که مخفی بود، در روز عاشورا نمایان شدند. و این عشق و محبت الهی، چنان انرژی مثبتی در محیط تاریخی و جغرافی کربلا ایجاد می کند، که هنوز هم این انرژی در «عالم وجود» جریان دارد.

عشق را گوهر برون از کون و کانی دیگرست

کشتگان عشق را از وصل جانی دیگر است

بر سرهر کوچه هرکس داستانی می زند

داستان عاشقان خود داستانی دیگر است

تأثیر نور حسین در تحول روحی افراد

یكي از اثرات و فضائل واقعه کربلا تحول در اشخاص غیر معصوم بود که با تاثیر نور حسین (ع) تحول عظیمی بسوی انسانیت در آنها بوجود آمد

یکی زهیر بود که در اصل عثمانی مسلک بود و تاثیر نور حسین (ع) چنان تحولی در او بوجود آورد که مال و جاه و همه چیز خود را رها کرد و به حسین (ع) پیوست و در کربلا شهید شد .

دیگری حر بن یزید ریاحی بود که با وجود اینکه یکی از سرداران لشکر ابن زیاد بود ولی نور حسین ع او را چنان متحول کرد که در رکاب و دفاع از حسین ع بشهادت رسید . این اشخاص چنان با اخلاص و معرفت امام به دفاع از امام برخاستند و شهید شدند که نامشان در تاریخ تا ابد ضبط شد.

چند نکته مهم

از مطالعه در حالات اصحاب امام حسین(ع) چند نکته فهمیده میشود، یکی این که آنان مجهز به سلاح ایمان، و صبر، و تسلط بر نفس، و اینکه خود را ذلیل نکردند.

 دیگر اینکه هیچ فرقی بین پیر و جوان، آقا و عبد، سیاه و سفید، نبود. همه یک هدف داشتند. امام هم هر کدام از آنها که شهید می شد، بسوی آنها می رفت، و سرش را ببالین میگذاشت و ببالین غلام سیاه نیز می رود.

دیگر اینکه، نه مال، و نه جاه، و نه فرزند وعیال، و نه ترس از مرگ مانع آنها نشد. و نور ولا یت در قلب پاک این مردان بزرگ و فداکار تابیده بود، که به غیرخدا، به هیچ چیز فکر نمی کردند، و عاشقانه و سخاوتمندانه، می خواستند پیکر پاکشان در راه اعلای کلمه حق و نابودی باطل و در راه حسین(ع) الگوی انقلاب، قطعه قطعه گردد.