شب عاشورا شبی فراموش نشدنی /آوای پر شور

شب عاشورا شبی فراموش نشدنی 

بالاخره روز موعود فرا رسید امام که از دوم محرم وارد کربلا شد و از رفتن به کوفه او را منع کردند و قضایایی که در یک هفته گذاشت روز نهم محرم عصر تاسوعا دشمن قصد حمله داشت که امام حسین (ع) یک شب از آنها مهلت می گیرد و خود و اصحاب به دعا و راز و نیاز با خدای خود مشغول می شوند .

شب عاشورا است. در کاروان کوچک حسین(ع) غوغائی بر پاست از یکسو امام خطبه می خواند، و از دیگرسو جلسات مشاوره برای دفاع برپا می شود، همه درجوش و خروش هستند. صدا و ناله کودکان تشنه بلند است.

آوای پر شور

صدای ملکوتی، و مناجات و زمزمه های عاشقانه حسین(ع) و یارانش در بیابان نینوا فضای ملکوت را معطر کرده بود، عده ای مشغول دعا و مناجات، و عده ای به تلاوت قران، و بعضی در حال نماز و راز نیاز با خالق خود هستند، بگونه ای که در روایات آمد

  “ولهم دوی کدوی النحل ما بین راکع و ساجد و قائم و قاعد ” آنها زمزمه ای مانند زمزمه زنبورعسل داشتند، بعضی در حال رکوع و بعضی در سجده بودند، و بعضی درقیام و قعود با خدا سخن می گویند.

همین آوای پر سوزی که از دلهای پاکبازان و عاشقان خدا بر می خاست، باعث شد که عده ای از سربازان دشمن تحت تاثیر قرار به گیرند، وهمان شب ۳۲ نفر به سپاه امام حسین(ع) پیوستند . تا اخرین لحظه بعضی حسینی رفتند ولی یزیدی شدند و بعضی یزدی رفتند ولی حسینی شدند

خدا پرستی، ایمان و از خود گذشتگی سید الشهداء(ع) چنان این جماعت را مجذوب کرد. که همه یکپارپه، ایمان، حقیقت، فداکاری وشجاعت گشتند. و با نیت خالص برای حق قیام کردند، و در راه حق کشته شدند و برای همیشه زنده ماندند. و با کشته شدن زنده تر شدند، و روحشان تابناکتر شد. زیرا خدای متعال فرموده است.

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ «۱۶۹» ( هرگز گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شدند مردگانند، بلكه زنده‏اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند . )

انسان باید بداند خدا از او چه می خواهد، یعنی در کجا به او بیشتر احتیاج است. مهم اینکه عملت و وجودت برای خدا، و در هر زمانی تکلیف و وظیفه خود را بدانی حسین(ع) این آیه را پیاده کرد. حسین(ع) با خدا معامله کرد و اصحاب حسین(ع) هم با خدا معامله کردند.