شمهاى از فجايع كربلا:
شمهاى از فجايع كربلا:
١ – مقابله ٧٢ تن به رهبرى امام حسين (ع) در مقابل چند هزار لشكر عبيدالله بن زياد، والى كوفه.
٢ – محاصره اهل بيت امام حسين (ع) و ياران او در سه روز اخير دهه اول محرم كه گاهى تشنه بودند و گاهى به زور مشك آبى از شريعه فرات مىآوردند. و رژيم اموى شديداً از آب رسيدن آب فرات براى اهل بيت جلوگيرى مىكرد و قدر متيقن در روز عاشورا و در هواى گرم آن با تشنگى شديد، شهيد شدند.
٣ – شهيد شان اطفال مانند عبدالله فرزند امام حسن و على اصغر طفل شش ماهه امام حسين.
٤ – بريدن سرهاى كشتهشدگان و نصب آنها بر سر نيزهها.
٥ – اسب دوانيدن بر ابدان شهداء و يا جمعى از آنان.
٦ – قطعه قطعه شدن تعدادى از بدنها شهدا.
٧ – توهين كردن به خاندان پيامبر اسلام به همه انواع تحقير و توهين.
٨ – تاراج اموال آنان، پس از شهادت امام حسين (ع).
٩ – سوزاندن خيمهها و فرار زنان و كودكان به صحرا.
١٠ – اسارت اهل بيت حضرت پيامبر (ص) به كوفه و شام و بر پا كردن جشن سرور توسط رژيم اموى در اين دو شهر و توهين و تحقير اهل بيت توسط عبيدالله بن زياد در كوفه، و يزيد بن معاويه در شام.
١١ – معرفى كردن اهل بيت نبوى براى مردم به عنوان خوارج (يعنى به عنوان غير مسلمان).
١٢ – جا دادن اهل بيت احتمالاً در زندان كوفه و در خرابه شام تا مدتى.
١٣ – نصب سرهاى اهل بيت و اصحاب آنان بر سر نيزهها از كربلا تا كوفه و از كوفه تا شام.
١٤ – گذاشتن سر امام حسين در كوفه در تنور به نقل تاريخ.
١٥ – چوب زدن يزيد بر لبهاى امام حسين در حالى كه سرش در طشتى گذاشته شده بود.
١٦ – توهين جمعى از پيروان يزيد و دشمنان اهل البيت در شهرهاى بين راه كوفه و شام به اسيران و سرهاى شهدا. و امور هولناك ديگر كه در تواريخ نقل شده است.
با تأمل بوقایع عاشور نظر میکنیم . آری آنچه این امت با خاندان پیامبرشان کردند اسلام اجازه نمی دهد حتی با کفار چنین رفتاری کنند
آتش به آشیانه مرغی نمی زنند
گیرم که خیمه خیمه آل عبا نبود
گشتن با تشنگی ، سرها را بر نیزه آویختن ، بر جسدها اسب تاختن ، خیمه ها را آتش زدن با اینکه ميدانستند جز زنان و کودکان کسی در خیمه ها نیست .