زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
مسأله آفرینش و نظم در خلقت
ستایش بکن شوکت کبریا که بر تو ز هر چیز باشد خدا
جهان آفریدست آن ذوالجلال هماهنگ کردش به حد کمال
به هر چیز اندازه ای را نهاد دری از هدایت به رویش گشاد ۷
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى * وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى
بعد از دو وصف (رب و اعلی) در توضیح، آن پنج وصف دیگر را بیان میکند که همگی شرح ربوبیت اعلی پروردگار است همان خداوندی که آفرید و مرتب و منظم کرد.(الذی خلق فسوی)
خلقت : هر چیزی بمعنای گرد آوری اجزاء آن است .
سوی :از تسویه بمعنی روی هم نهادن آن اجزاء بنحوی است که هر جزئی در جائی قرار گیرد .که بهتر از آن تصور نشود . علاوه بر آن، جائی قرار گیرد که اثر مطلوب را از هرجائی دیگری بهتر بدهد . مثلاً چشم را در جائی، و گوش را در جائی، و هر عضوی را در جائی قرار دهد که بهتر از آن تصور نشود و حقش اداء شود.
قوله تعالی( الذی خلق فسوی ) نظیر قوله تعالی(فاذا سویته و نفخت فیه من روحی ) و نیز به خلقت آسمانها (رفع سمکها فسواها ) یعنی اجزای آنرا مساوی یکدیگر و تعادل و تناسب بین آنها قرار دادیم .