شرائط تذکر و موعظه :
الف: شرط موعظه ، آمادگی واعظ است «نیسرک…فذکر».
ب : تذکر و موعظه باید بر اساس قران باشد. «سنقرئک…فذکر»
ج : واعظ باید خود اهل غفلت و نسیان نباشد. «فلا تنسی …فذکر»
د: واعظی موفق است که به امدادهای الهی امیدوار باشد. «سنقرئک…نیسرک…فذکر».
پیام ها :
تبلیغ دین و دعوت مردم به سوی خدا، مشکلات و سختی های فراوانی در پیش دارد که خداوند وعده داده است، مبلّغ دین را یاری دهد و تحمل سختی ها را بر او آسان سازد. «نیسرک للیسری».
۲ ـ به هر کس مأموریتی می دهید، گره کارش را باز کنید. «نیسرک للیسری ، فذکر» .
۳ ـ تسبیح ما مقدمه کارگشایی خداوند است .«سبح اسم ربک…نیسرک للیسری».
۴ ـ نزول وحی برای تذکر به مردم است . «سنقرئک…فذکر» .
۵ ـ شرط تذکره ، پند پذیری است و پیامبر نسبت به افراد پند ناپذیر مسئولیتی ندارد. «فذکر ان نفعت الذکری».
۶ ـ تنها افراد خدا ترس تذکر را میپذیرند. «سیذکر من یخشی».
۷ ـ پند دادن افراد خداترس آسانتر است .«نیسرک للیسری…سیذکر من یخشی».
۸ ـ به مبلغ باید دلداری داد که کارش بیهوده نیست «فذکر…سیذکر».
۹ ـ مبلغ نباید توقع تاثیر فوری داشته باشد.«سیذکر»
۱۰ ـ مشکل کفار دوری خود آنان از قرآن و پیامبر است ؛ نه آن که در این دو عنصر پاک؛ ضعیف یا نقصی باشد. «یتجنبها».
۱۱ ـ قرآن میزان هست . پند پذیر آن مدال «یخشی » میگیرد، «سیذکر من یخشی» و پند ناپذیر آن لقب «اشقی »دریافت میکند. «یتجنبها الاشقی».
۱۲ ـ دوری از پند و پیام قرآن مایه شقاوت است . «یتجنبها الاشقی».
۱۳ـ سیره دائمی تیره بختان دوری از پند است. «یتجنبها» در قالب مضارع برای معنای استمرار و دوام است.
۱۴ ـ بدبخت ترین مردم کسی است که خشیت الهی ندارد. «اشقی» در برابر «یخشی» قرار گرفته است .
۱۵ توقع اصلاح همه مردم را نداشته باشید. «سیذکر من یخشی و یتجنبها الاشقی».
۱۶ ـ عامل پذیرش و عدم پذیرش در درون خود انسان است.«یخشی…اشقی».
۱۷ ـ کیفر به مقدار خباثت است . « اشقی ـ النار الکبری »
۱۸ـ دوزخ برای گروهی ابدی و همیشگی است. «لا یموت فیها و لا یحیی».
۱۹ ـ خلود در دوزخ، طبیعت دوزخیان را تغییر نمی دهد که دیگر از آتش رنج نبرند؛ بلکه دائماً در شکنجه هستند. «لایموت فیها و یحیی».۴۹