دعوت انبياء براي حيات برتر
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾ إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾
(اما شما مردم از جهل و غفلت از پي اين سعادت نمي رويد) بلکه زندگاني دنيا را بگزينيد و عزيز داريد(۱۶) در صورتي که منزل آخرت بسي بهتر و پايندهتر (از دنياي چند روزه) است. ( ۱۷ ) اين گفتار به حقيقت در کتب پيشين ذکر شده. ( ۱۸ )
مفسرين بیان میکنند که مقصود از ۴ آيه قبل قد افلح من تزکی وسه ایهء بعد كه شعارهمهء پیامبران است.
ولی ایت الله طالقاني (ره )ميفرمايد: “هذا” راجع به آیه نزدیک و آخر است والأخرة خيرٌ وابقى است كه دعوت وشعار همهء پیامبران اولين واخرين بوده از همان گاه كه آدمی از حاکمیت مطلق غرائز حیوانی آزاد شد ، و دارای اراده و اختيار گردید ، و توانست طریق حیات را خود انتخاب کند. پیامبران مبعوث شدند، تا اندیشه و فکر انسان را پرورش دهند تا انتخاب را بهتر برگزینند.
انتخاب را بهتر کنند تا او دوباره با اختیار، خود را محکوم غرائز نگرداند. زيرا دعوت به توحید و معاد و فضائل اخلاقی ، و در تکمیل آنها تشریع(عبادات) حدود و قوانین، همگی در جهت انتخاب آخرت و حیات برتر است.
این سوره مانند سوره های مزمل/ اقرء /مدثر/ از خطاب به شخص رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آغاز شد و آیاتش جامعترین و فشرده ترین آیات در بارهء مراتب تسبيح ومقاومت مسبح و طریق رسیدن بمقام تسبيح و جامع دعوات همه پیامبران است .۹۴