🌷🪴🌷🪴🌷
🌷🪴🌷
🌷
🌷همه دستورات #اسلام، و اصولا تمام راهنماييهاي انبياي الهي، براي آن است كه استعدادهاي انسان در نطفهْ خفه نشود و جوانه زندگي پژمرده نگردد و نخشكد، بلكه رشد كند، بالنده شود و به آن كمالي كه بايد، برسد.
🌷البته اينكه آن كمال چيست و انسان وقتي «كامل» ميشود به كجا ميرسد، چيزي است كه ما در ابتدا قادر به درك آن نيستيم و وضعيت ما از اين نظر شبيه اطفال و كودكان است. همه ما دوران كودكي را پشتسر گذاشتهايم و با حال و هواي آن آشناييم.
🌷به كودك نميتوان #عظمت مقامهاي علمي و معنوي را تفهيم كرد و او در عالم خويش يكي از اسباببازيهايش را با همه مقامهاي دنيا عوض نميكند. اگر هم، براي مثال، از اسم شاه و سلطان و مانند آنها خوشش ميآيد، براي آن است كه در بازيهاي كودكانه و اسباببازيهايش چنين چيزهايي وجود دارد، وگرنه او از حقيقت سلطنت و شاه بودن و مقامات عالي چيزي سر در نميآورد. وضعيت ما در درك مقامهاي معنوي نيز چيزي شبيه اين وضعيت كودكان است.
🌷آري، واقعيت اين است كه ما انسانها نسبت به كمالاتي كه شايسته مقام حقيقي انسان است، كودكيم و از درك كُنْه چنين عوالمي عاجزيم. حقيقت اين است كه ما نميتوانيم بفهميم «انسان كامل» يعني چه و براي او چه عوالم و بهرهها و لذتهايي وجود دارد.
🌷اكنون با اين وضعيت اگر بخواهند براي ما از #كمال انساني صحبت كنند چه بايد بگويند؟ ابتدا ميگويند به دستورات خدا عمل كنيد تا كامل شويد. اما انسان اگر كامل شود چه تغييري ميكند و چه اتفاقي در وجودش رخ ميدهد؟ در اينجا تعبيري كه در معارف اسلامي به كار رفته اين است كه، كمال انسان يعني «قرب به خدا» و هرچه انسان كاملتر گردد به خدا نزديكتر ميشود.
🌷بنابراین، بالاترين ارزش و كمال انسان، قرب به #خدا است كه خود مراتب مختلفي دارد، و راه كلي قرب هم پرستش و عبادت و بندگي كردن است. اكنون بايد توجه كنيم كه آنچه با روح بندگي و #عبوديت تناسب دارد تواضع و فروتني است،
🌷و در مقابل، آنچه كه با اين روح هيچ سازش ندارد تكبر و خودبزرگبيني است؛ و اين است سرّ اينكه چرا در بيان اوصاف «عباد الرحمان» اولين صفتي كه ذكر شده، مسأله تواضع و فروتني و پرهيز از تكبر و خودبزرگبيني است.
(آیت الله مصباح یزدی، رستگاران، ص ۱۷۷-۱۷۵)
🌷
🌷🪴🌷
🌷🪴🌷🪴🌷