توصیف از عصر جاهلیت 

 

توصیف از عصر جاهلیت

 

دنیا پیش از برانگیخته شدن حضرت محمد ( ص) به پیامبری، دنیایی سراسر ظلمت و جهالت بود. انوار هدایت در دریاهای گمراهی از بین رفته بودند و آفتاب درخشان دین در تاریکی جهالت گرفته بود و ابرهای ضلالت روی ماه‌های دین‌ها را پوشانده بودند. در چنین فضایی، بازار علم و دانش کساد و خردها فاسد گشته بود تا بدان جا که بزرگان قوم، برای خود بازاری درست کرده و در آن بازار به صفات و حالات حیوانی خویش فخر می فروختند و دروغ پردازی و ادعاهای باطل را از کارهای بزرگ می‌دانستند.

 

کار انان به جایی رسیده بود که چوب‌ها را می‌تراشیدند و سنگ‌ها را درست می‌کردند سپس آنها را به عنوان پروردگار جهانیاتن و آفریدگار آفریده‌ها مورد پرستش قرار می‌دادند و در برابرشان، روی خود را به علامت سجده بر روی خاک می‌گذاشتند و از بس که دچار جهل و حماقت بودند، برای این بت‌ها قربانی هم می‌کردند. آنان به خاطر این گمراهیشان مستحق هلاکت جاویدان و عذاب دردناک جهنم نزدیک شده بودند. انان به علت پیروی از هوای نفس و کجروی ها یشان خشم و غضب خداوند را برای خود خریده و به خاطر ظلم و ستمشان، زبانه آتش دوزخ را برافروخته بودند چه آتش‌هایی که برای گورهای خود روشن نکرده و چه نورهایی که به تاریکی مبدل نساخته بودند. چه ستم‌ها و ظلم‌ها که در اثر جهالت و نادانی جزو عادات و سنت‌ها قرار نداده و چه آزارها و صدماتی که به خاطر حماقت به ان مبتلا نگشتند. آن‌ها با ظلم و ستم، شهرها را ویران نموده و بندگان خدا را نابود می‌کردند.

مردم عصر جاهلیت از شهوات خود پیروی می‌کردند آنان نماز را تباه ساخته و فرامین خدا را اطاعت نمی‌کردند. دختران را زنده به گور می‌کردند و نماز را به پا نمی داشتندو با خداوند که صاحب زندگانی و مرگ است به منازعه می‌پرداختند و خلاف راهی که پیامبران و انبیای الهی به آنان گفته بودند می‌رفتند و به خاطر همین اعمال زشت و ننگین، سزاوار بدترین هلاکت‌ها شده بودند.

 

نعمت بعثت پیامبر خدا (ص)

درچنین دنیای تیره و سیاهی بود که خداوند متعال، برای هدایت آفریدگان خویشع خاتم رسولان حضرت محمد مصطفی را به رسالت برانگیخت تا او پرچم هدایت را بلند کند و کتابی بر آن حضرت فرو فرستاد تا به نور آن کتاب، گمراهی‌های دوران جاهلیت را از بین ببرد.

پیامبر خدا ( ص ) به وسیله قرآن، نادانی‌ها و جهالت‌ها را از بین ببرد، و هدایت‌ها را نشر داد و کمالات را با آن تکمیل نمود و نماز را به وسیله آن زنده کرد و ضلالت‌ها را به هلاکت رساند و فکرهای پریشان و آشفته را جمع نمود و علم و دانش را به وسیله قرآن، کامل و نور را با آن تمام کرد. پس این نور هدایت پرتو افکن شد و هر کس که طالب هدایت بود پرتوی از آن نور را برگرفت و راه‌ها به واسطه این نور روشن شدند و طریق حق آشکار گردید.

«قد جاءکم من الله نور و کتاب مبین یهدی به الله من اتبع رضوانه سبل السلام و یخرجهم من الظلمات الی النور باذنه و یهدیهم الی صراط مستقیم» (مائده- ۱۶-۱۵)

«از طرف خدا نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد خداوند به برکت آن، کسانی را که از خشنودی او پیروی می‌کنند به راه‌های سلامت هدایت می‌کند و به فرمان خود، از تاریکی‌ها به سوی روشنایی می‌برد و آنها را به سوی راه راست رهبری می‌نماید.»

 

رسول خدا (ص) شریعت کاملی را از سوی خدا تشریع فرمود و حکمت کاملی آورد تا بدان جا که حتی برای تمام حرکات و سکنات انسان احکام مخصوصی بیان فرمود و در این احکام، حکمت و مصلحت را نیز رعایت کرد و برای امت خود، آشکارا تمامی اعمالی مه انسان را به خدا و بهشت نزدیک کرده و آتش دوزخ را دور می‌سازد بازگو کرد.

در زمان سراسر نیک بختی و سعادت زندگانی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، علومی از او و جانشینان گرامی‌اش علیهم السلام منشر شد که سرتاسر گیتی را پر کرد و او در اندک زمانی، علومی مثل فقه، علم اخلاق معارف و حکمت را بین امت خویش کامل کرد به طوری که حکمت گذشتگان در زمان‌های طولانی به آن نمی‌رسد و در یک کلام پیامبر با شریعت و آیین و حکمت و نوری آمد که این شریعت قادر است مردم دنیا را در مدت زمان کوتاه عمرشان به بالاترین درجات کمال و مراتب وصال خداوند با جلال و با شکوه برساند.

ا—————–

منبع: ترجمه کامل المراقبات، تألیف میرزرا جوادآقا ملکی تبریزی