زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتابهاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
چکار کنیم تا به رحمت و رضوان این ماه برسیم؟
اللَّهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَی الاسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِیهِ
خدایا پس ما را کمک ده تا روش او را در این ماه پیروى کنیم و به شفاعتى که نزد او است برسیم
وَ نَیْلِ الشَّفَاعَةِ لَدَیْهِ
ما می بایست به سنت حضرت (ص) تمسک جوییم و مستن به این سنت بشویم که درسایه این تمسک به شفاعت حضرت برسیم این استنان، به سنت باعث می شود که خود را در معرض رحمت این ماه قرار دهیم.
در لحظه «توجه» انسان می تواند نعمت را جذب کند.
درک شفاعت نبی اکرم(ص) و رحمت و رضوان خدای متعال که با صلوات وصیام در این ماه تنزل پیدا می کند متوقف بر این استنان به سنت است.
سنت رسول الله(ص) در این ماه چه بوده است؟
«الذی کان رسول الله صلی الله و علیه و آله و سلم، یداب فی صیامه و قیامه، فی لیالیه و ایامه»
صیام روزانه و قیام شبانه لازمه رسیدن به این شفاعت است و این هردو با یکدیگر کامل می شوند؛ انسانی که شب را از دست بدهد، روز پربرکتی هم نخواهد داشت.
«قال ابوجعفر علیه السلام: قال موسی یا رب ای عبادک ابغض الیک، قال جیفه باللیل، بطال بالنهار.» امام صادق(ع) فرمود: حضرت موسی عرض کرد: خدایا مغبوض کردن بندگانت کدام است؟
فرمود: کسی که چون مردار درشب و بیکار در روز است.
اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیْکَ مَهیَعاً، وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً،
خدایا قرار ده او را براى من شفیعى پذیرفته و راهى بسویت که همواره باشد و مرا پیرو او گردان
حضرت(ص) شفیعی است که شفاعتش مقبول است.
حَتّى اَلْقاکَ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً، وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً،
تا به جایى که در روز قیامت تو را در حالى دیدار کنم که از من خوشنود باشى و گناهانم را نادیدهگیرى
قَدْ أَوْجَبْتَ لِی مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّضْوَانَ
و براى من واجب کردهباشى از جانب خود رحمت و خوشنودى را
طریق و واسطه همه عالم، نبی اکرم(ص) است و تبعیت از ایشان لازمه این سیر و سلوک است.
اشاره به همان مقام رضوان است.
با مقام شفاعت حضرت(ص) است که به رحمت و رضوانی که محفوف به این ماه است می رسیم.
وَ أَنْزَلْتَنِی دَارَ الْقَرَارِ
وَ مَحَلَّ الْأَخْیَارِ
و مرا در خانه همیشگى (بهشت جاویدان) و منزلگاه نیکان فرود آرى.
اخیار دسته ای هستند که به صورت مستقیم برخوردار نور حضرات هستند: «انتم نورالاخیار» (جامعه کبیره)
در ماه شعبان چه کنیم؟
از امام رضا(ع) سفارش شده است که در این ماه ذکر صلوات و قرائت قرآن زیاد انجام گیرد، چرا که تا لحظه آخر امکان ورود به ضیافت شعبان وجود دارد.
مانند کسی که از عمرش استفاده نکرده که در روایت آمده مابقی عمر سرمایه ایست که ارزش آن نامعلوم است.
انسان می بایست همواره در حال «اخبات» و «انکسار» باشد؛ انسان اگر با عبادتهای خودش به عجب برسد عبادتهایش حبس می شوند؛
«لاتفسد عبادتی بالعجب» (صحیفه سجادیه) و اگر با گناهش به مرحله تقصیر و ندامت برسد، خداوند گناهش را تبدیل به حسنه می کند. این سرمایه بزرگی برای انسان است.
کسانیکه اهل سلوک حقیقی هستند این حالت قصور و تقصیر را توأم با همه تلاشهایشان دارند:
فَإِذا رَكِبوا فِي الفُلكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ فَلَمّا نَجّاهُم إِلَى البَرِّ إِذا هُم يُشرِكونَ (عنکبوت ۶۵)
هنگامی که (مشرکان) سوار کشتی می‌شوند (و ترس و نگرانی بدیشان دست می‌دهد) خالصانه و صادقانه خدای را به فریاد می‌خوانند (و غیر او را فراموش می‌گردانند). سپس هنگامی که خدا آنان را نجات داد و سالم به خشکی رساند، باز ایشان شرک می‌ورزند (و به انبازهائی برای خدا معتقد می‌شوند).
وَالَّذينَ يُؤتونَ ما آتَوا وَقُلوبُهُم وَجِلَةٌ أَنَّهُم إِلىٰ رَبِّهِم راجِعونَ
اشخاصی که عطاء می‌کنند و می‌بخشند آنچه را که در توان دارند، در حالی که دلهایشان ترسان و هراسان است (از این که نکند صدقات و حسنات آنان پذیرفته نگردد) و به علّت این که به سوی خدایشان (برای حساب و کتاب) برمی‌گردند. (المؤمنون: ۰۶).
سوره مؤمنون آيه ۵۷
إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
كساني كه از خوف خدا در هراس هستند .
« مُشْفِقُونَ » : اشخاص بيمناك و در هراس . مراد كساني است كه با انجام خوبيها خويشتن را سخت از عذاب خدا به دور مي‌دارند .
سوره مؤمنون آيه ۵۸
وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ
آناني كه به آيات پروردگارشان ايمان دارند .
« ءَايَات » : آيه‌هاي خواندني كتابهاي يزدان ، و نشانه‌هاي ديدني در كتاب ديدني جهان .
سوره مؤمنون آيه ۵۹
وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ
افرادي كه براي پروردگار خود انباز قرار نمي‌دهند ( و كسي و چيزي را شريك او نمي‌كنند ) .
اینها چه کسانی هستند؟
اولٰئِكَ يُسارِعونَ فِي الخَيراتِ وَهُم لَها سابِقونَ
چنین کسانی (آنان که صفات چهارگانه‌ی داشتند:
۱ـ كساني كه از خوف خدا در هراس هستند ، .
۲ـ آناني كه به آيات پروردگارشان ايمان دارند .
۳ـ ( و كسي و چيزي را شريك او نمي‌كنند )
۴ـ عطاء می‌کنند و می‌بخشند آنچه را که در توان دارند، در حالی که دلهایشان ترسان و هراسان است.
اولٰئِكَ يُسارِعونَ فِي الخَيراتِ وَهُم لَها سابِقونَ
آنان در خیرات و حسنات (با دیگران) مسابقه‌ی سرعت می‌دهند و در انجام آنها (بر سایرین) پیشی می‌گیرند.
یعنی کسانیکه نهایت سعی خود را کرده اند و در عین حال از مواجهه با خدای خود هراسناک می باشند.
و در سوره انسان راجع به اهل بیت (ع) .
«ویطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و أسیراً(۸) انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاءً و لاشکوراً(۹) انا نخاف من ربنا یوما عبوساً قمطریراً(۰۱)»
یعنی در اوج تلاش خود، نسبت به خداوند خائف هستند و هیچگاه عجب به افعال و عبادات خود پیدا نمی کنند.
لذا در روایات آمده است که دعا کنیم خداوند ما را از معارین (کسانیکه ایمانشان عاریه است) قرار ندهد و از حالت تقصیر خارج نسازد:
«عن أبی الحسن(ع) قال: قال أکثر من أن تقول- اللهم لا تجعلنی من المعارین و لا تخرجنی من التقصیر- قال قلت اما المعارون فقد عرفت أن الرجل یعار الدین ثم یخرج منه فما معنی لاتخرجنی من التقصیر فقال کل عمل ترید به الله عزوجل فکن فیه مقصراً عند نفسک فان الناس کلهم فی أعمالهم فیما بینهم و بین الله مقصرون الا من عصمه الله عزوجل.» (الکافی، باب الاعتراف بالتقصیر)
علی(ع) فرمود: زیاد بگوئید: خدایا مرا از دارندگان ایمان عاریتی قرار مده و مرا از حالت احساس تقصیر خارج مکن. راوی گوید: عرض کردم معنی دارندگان ایمان عاریتی را می دانم اما معنی عبارت دوم چیست؟
حضرت فرمود: بدین معنی است که در هر عملی که برای خدا انجام می دهی، خود را مقصر بدانی زیرا همه مردم در اعمالی که بین خود و خدایشان انجام می دهند مقصر هستند مگر آن کسانی که خداوند خود محافظ و نگهدارشان بوده باشد.
بزرگی می گفت : بچه اگر ظرف را بشکند و بعد سرش را بالا بگیرد و معجب باشد و پیش شما بیاید شما تحویلش نمی گیرید اما اگر ظرف را شکست و خجالت کشید و شرمنده شد شما دلداری اش می دهید و می گویید: فدای سرت و نوازشش می کنید.
در پیشگاه خداوند اگر گناه انسان او را به انکسار برساند بهتر است از اینکه عبادتش به عجب برساند. در برخی روایات آمده است اگر مومنین به خاطر ترک گناه معجب نمی شدند خداوند باب گناه را در زندگی آنان سد می کرد و نمی گذاشت شیطان وارد زندگی آنان شود.
همه اعمال ما در بارگاه الهی چیزی نیست؛ خدا اگر بخواهد با آن اعمال عنایت کند بدون آن هم می تواند عنایت کند چون بود و نبود این اعمال یکی است.
در پایان ماه، حالت مصیبت از دست دادن این ماه می تواند دستگیر ما باشد؛
در دعای وداع رمضان می خوانیم: «فاجرنا علی ما أصابنا فیه من التفریط أجراً نستدرک به الفضل المرغوب فیه» (الصحیفه السجادیه ) به خاطر این مصیبتی که این ماه را از دست دادیم به ما اجری بده که همه فضیلت های از دست رفته را جبران کند.
یعنی اگر انسان حالت مصیبت زده داشته باشد امید اینکه خداوند همه فضیلتهای از دست رفته در عمل را به او بدهد وجود دارد.ـ
اهمیت نیت
غسل نشاط کنید_!
آیت الله مجتهدی:همیشه مقید به غسل توبه باشید، شاید بعد از آن غسل مردید.
غسل نشاط را هم نیت کنید که وقتی عبادت می کنید نشاط داشته باشید
دیدید آدم گرسنه ، چه با نشاط غذا می خورد؟ آدمی که خوابش می آید چه با نشاط می خوابد و لذت می برد؟ عبادت هم نشاط می خواهد. ماها برای عبادت کسل هستیم. لذا مقید باشید غسل نشاط انجام دهید.
( طبق این سخن آیت الله مجتهدی هر وقت که به استحمام یا حمام میروید غسل توبه و غسل نشاط انجام دهید)
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
با نیت کار کن
مثلا در حمام خودت را به این نیت بشوی که داری
«نفست را از صفات رذیله و از هوی و هوس و آرزوهای دور و دراز می شویی ».
چند وقت که با نیت کار کردی ، آن وقت ببین که نور همه فضای زندگی ات را پر می کند و راه سیرت باز می شود .
هر وقت گرفتار داشتید به سجده بیفتید و ذکر یونیسیه را بگویید .
لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین .
بی خود این طرف و آن طرف نرویم هیچ کس غیر خدا کاره ای نیست .
💐دعا برای سلامتی و تعجیل در امر فرج مولا صاحب الزمان صلوات 💐
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ