شرایط حین دعا
۱٫ شروع با بسم الله:
👈پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله میفرماید: دعایی که اولش بسم الله الرحمن الرحیم گفته شود، رد نمیشود.
۲٫ حمد و ثنای خداوند و صلوات بر پیامبر و خاندانش:
👈امام صادق علیه السلام میفرماید: بپرهیزید از این که یکی از شما بدون مدح و ثنای پروردگارش از او چیزی از حاجت های دنیا و آخرت بخواهد، مگر اینکه با ستایش خداوند شروع کند.
🌷بعد از حمد ثنای خداوند وارد شده است که بر پیامبر و خاندانش صلوات فرستاده شود چرا که در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: هر كس حاجتی به درگاه خداوند دارد اول با صلوات بر پیامبر و خاندانش شروع كند سپس حاجت بخواهد و در پایان دعا را با صلوات ختم كند؛ چرا كه خداوند متعال كریمتر از آن است كه دو طرف دعا را قبول كند و وسط را نپذیرد.
۳٫ اقرار به گناهکاری خود:
اقرار به بدیها و گناهان روح انسان را برای اتصال به فضل و رحمت الهی آماده میسازد و موجب چشیدن روحانیت و معنویت دعا میشود و زمینه و توفیق توبه را فراهم میکند.
چنانچه در قرآن آمده است که حضرت موسی علیه السلام رو به پروردگار چنین گفت:
«پروردگارا من به خویش ستم کردم، مرا ببخش».
۴٫ دعا برای دیگران:
امام صادق علیه السلام میفرماید: سریعترین دعا برای اجابت، دعا برای برادر دینی است كه هم دعا پشت سر او باشد، و هم اول برای او دعا كند.
در این صورت ملك موكل به این دعا آمین گوید و به دعا كننده گوید برای تو دو برابرش باد. لذا هر دعایی که برای برادر مومنش بکند، برای خودش هم اجابت میشود.
۵٫ ختم دعا با جمله «ماشاءالله لا قوه الا بالله»:
امام صادق علیه السلام میفرماید: هیچکس دعایش را به قول «ماشاءالله لا قوه الا بالله» ختم نمیکند، مگر این که حاجتش برآورده شود.
۶ـ . رقت قلب و گریه:
👈امام صادق علیه السلام میفرماید: هر گاه رقت قلب پیدا کردید، دعا کنید.
رقت قلب، اغلب موجب میشود که اولا غیر خدا از دل محو شود
و ثانیا قلب به کلی متوجه خداوند گردد.
دل آدمی تا نشکند و کاملا متوجه خدا نشود، مانند ظرفی است که پشتش به طرف آسمان است و هر چه باران رحمت الهی ببارد قطره ای به داخل این ظرف نفوذ نخواهد کرد.
لذا قلب غیر رقیق هیچ بهرهای از
رحمت خداوند نخواهد داشت.