گناهکار در قفس است

گناهکار در قفس است

بزرگی می گفت: گناهانتان شما را در قفس حبس کرده، استغفار کنید، و با تضرع و عبادت خود را از این قفس که برای خود قرار داده اید نجات دهید. گنهکار بدهکار است باید گرو بپردازد تا آزاد شود، گرو «جان انسان» است.

امام علی(ع) می فرماید: « من ترک الشهوات کان حراً » آزاد کسی است که شهوت هایش را ترک کند. یعنی کسی که اسیر شهوات است در حقیقت نفس او زندانی است. و آزاد شدن از دشمن درونی مهم تر از رهائی از دست دشمن بیرونیست، انسان آزاد به غیر خدا نمی اندیشد.

پس بیائید از دلم می خواهد، هجرت کنیم و به آنچه خدا می خواهد سر تسلیم فرود آوریم. از بندگی غیر خدا به بندگی خدا در آئیم، زیرا از برجسته ترین وظایف ماه رمضان، آزاد شدن و رهیدن است.

بیایید ، قفس ها و میله های آهنین را که با دست خود ساخته ایم بشکنیم ! راه آزادی استغفار و طلب آمرزش است.

پس با یک توبه نصوح جامه گناه را از تن به در کرده و لباس تقوا را به تن کنیم ، و لباس تقوا لباسی است که انسان باید به مرور برای خود تهیه کند. و مانند لباس ظاهری آسان بدست نمی آید. و انسان باید با مجاهدت، و مراقبت از قبل آن را آماده کند زیرا تهیه این لباس سرمایه معنوی خاصی می طلبد .

لذا انسان با محاسبه نفس و تفکری در اعمال خود و با نیت جبران تقصیرها و حق الناس و رد مظالم ، توبه کرده و با خواندن ۴ رکعت نماز توبه خود را از تمام گناهان وصفات واعمال بدی که در طول ۱۱ ماه مرتکب شده تخلیه کند و از خدا بخواهد که او را ببخشد و قلب او را از کدورت ها پاک کند. که اگر اینچنین شد انسان آمادگی لازم برای ورود به این مهمانی را پیدا می کند، و زمانی که وارد این مهمانی و ضیافت الهی شد، به همراه سایر مهمانان، رحمت خدا انشاء الله شامل حال او نیز خواهد شد .