بسم الله الرحمن الرحیم
{وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا} (سوگند به خورشید و روشناییاش)
{وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاَهَا} (و به ماه هنگامي كه از پی آن برآید)
{وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاَّهَا} (و به روز چون خورشيد را به خوبي آشكار كند)
{وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا} (و به شب هنگامي كه خورشيد را فرو پوشد)
{وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا} (و به آسمان و آنكه آن را بنا كرد)
{وَالأَرْضِ وَ مَا طَحَاهَا} (و به زمين و آنكه آن را گسترانيد)
{وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا} (و به نفس و آنكه آن را درست و نيكو نمود)
{فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا} (پس بزهكاري و پرهيزكارياش را به او الهام كرد)
{قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا} (بيترديد كسي كه نفس را از آلودگي پاك كرد، رستگار شد).[۱]
{وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا} (و كسي كه آن را [به آلودگيها و امور بازدارنده از رشد] بيالود [از رحمت حق] نوميد شد).[۲]
اولین و دومین سوگند به «به خورشید و روشنایی آن».
سومین سوگند «قسم به ماه در آن هنگامی که پشت سر خورشید در آید».
چهارمین سوگند «به روز هنگامی که صفحه زمین را روشن سازد».
پنجمین سوگند «قسم به شب، آن هنگام که صفحه زمین (یا خورشید) را بپوشاند».
ششمین و هفتمین سوگند «به آسمان و خالق آسمان، آسمان و آن کسی که آسمان را بنا کرد».
هشتمین و نهمین سوگند «قسم به زمین و خالق زمین و آن کس که زمین را گسترانیده است».
و سرانجام به دهمین و یازدهمین سوگند میرسد «نفس آدمی، و آنکس که آن را منظم و مرتب ساخت».
[۱]. سوره شمس، آیات ۱ تا ۹٫
[۲]. همان، آیه ۱۰٫