یک جمع بندی از الطاف الهی در ۳ ماه

فصل بحثی تکمیلی

یک جمع بندی از الطاف الهی در ۳ ماه

در بحث های گذشته اشاره شد که : به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظّم شد

و سایه شعبان هم کم شد و حالا هم کم کم سایه رمضان هم از سرمان در حال کم شدن است . در حدیث است که: ماه رجب ماه ولایت است؛ ماه امیرالمومنین (ع) است ؛ ماه شعبان ماه رسول الله است و ماه رمضان ماه خداست. و با توجه به یک بیت شعر از جناب حافظ

ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید

از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد

از ایام ماه های شعبان و رمضان غافل نشوید و برای رسیدن به مقصود از خداوند یاری بخواهید.

جناب حافظ می‌خواهند بفرمایند : که شعبان برای خودش نوری دارد، و رمضان هم نوری دارد؛ یعنی ماه شعبان نور و پرتو عنایات خدای تعالی هست در ظرف حضرت ختمی مرتبت (ص).

می فرماید: ماه شعبان نور و پرتو عنایات خداست ، در ظرف حضرت ختمی مرتبت؛«قدح» یعنی حضرت رسول صلی الله علیه و آله؛ نور مال خداست منتها در ظرف حضرت ختمی مرتبت رسول اکرم (ص). در این وضع فعلی (اين ماه ) اگر کسی بخواهد از آن ظرف و قدح استفاده کنه در آغاز ماه رمضان بسته میشود.

مؤمنین در ماه شعبان فیض الهی را در ظرف حضرت خاتم علیه السلام استفاده می‌کنند و آن حضرت در ماه شعبان مجرای فیض هستند؛ اما ماه رمضان خداوند اراده فرموده که مستقیماً از فیض خودش به همه عنایت کند؛ لکن این چنین نیست که همه بتوانند استفاده تام و تمام ببرند.

می‌فرمایند: این که از راه خاتم انبیاء این فیض استفاده شود، ماه رمضان بسته میشود ؛ در ماه رمضان ظرف از بین میرود و از ساحت قدس عنایت نازل می شود.

ماه رمضان ماه خداست ؛ امکان دارد و در واقع می شود، که واقع هم شده است که خدا از همه ظروف انسان را مستغنی می کند؛ این را تا حدی انسان در مناجات های ماه رمضان مشاهده می‌کند؛ دعای جوشن کبیر، دعای سحر که سراسر ذکر اسماء الهی است انسان ها ملتفت می شوند.

ذات باری تعالی می فرماید: هر چه هست نور ذات است؛ نور ذات، تو به آن اُنس نداری و نمی توانی با آن محظوظ بشوی، آن که می توانی با آن مأنوس شوی نور قدح است ؛ نور حضرت ختمی مرتبت است؛ و دو باره ماه رمضان که مقتضی شد نور خاتم الانبیاء ظاهر می شود؛ دوباره وضع از آن نورانیت صرف تنزل می‌کند، انوار حضرت احدیت به هم می‌خورد؛ لاکن در ظروف ، با ظرف خاص ، نور نصیب می شود.».

نظیر این تفسیر که بسیار عمیق است ، و چنین بینشی در واقع مستلزم «هم افقی» است که فرد از همان افقی که جناب حافظ نگاه می کند و با احاطه به آن تمایز انوار معنوی که جناب خواجه داشته به هم زبانی برسد.

حافظ میگوید:

نگویمت که همه ساله می پرستی کن

سه ماه می خور و نه ماه پارسا می باش

شرح بیت شعر

یکی از عرفا میگوید: سه ماه مورد سفارش جناب حافظ ، یکی ماه رجب است؛ که ماه ولایت، و امیرالمؤمنین (ع) است ، و محبت الهی از جانب ساقی کوثر سقایت می شود. (و البته محبت نتیجه معرفت است).

دوم: ماه شعبان است که ماه رسول الله(ص) است ؛ که از مجرای فیض آن حضرت ، برکات محبت و معرفت الهی افاضه می شود.

و سومین الطاف الهی ماه رمضان که شهر الله است ؛ و خود باری تعالی به مصداق «وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا» که میزبانی مهمانان خاصّش را عهده دارد. از آن شراب طهور معرفت و محبت خودش آنان را سیراب میکند.