زمزمه عـرفان مطالب تربيتي، عرفاني و اخلاقي و كتاب‌هاي سركار خانم طاهره سادات زرگرمرادي
به نام خداوند هستی آفرین و درود بر پیامبر اکرم و خاندان و عترت طاهره او سیّما حجة بن الحسن(عج) ؛ آنان که خلیفه الهی و حجت خدا بر زمین هستند.
در اولین جلسه و در مقدمه درس کمی به هدف از این بحث اشاره می کنیم. موضوع ما درباره انسان و تربیت و سیر تکاملی اوست و خلاصه آن‌چه می خواهیم بگوییم در این جلسه به طور فشرده بیان می شود.
هر موجودی غیر از انسان یک تولد دارد؛ زیرا تکامل انسان در دو مرحله قابل ظهور است و در هر یک از این دو مرحله اگر نقصی باشد بشر به تکامل نمی رسد.
مرحله اول: انسان در خلقت خویش کامل و مجهز است، چنان ساخته شده که می تواند در صفات و اخلاق مانند خدای خود باشد؛ یعنی آیینه تمام نما و مظهر تجلی اسماء و صفات الهی باشد، که «له الاسماء الحسنی».
مرحله دوم: مرحله تربیت انسان است که اگر طبق قانون خلقت تربیت نشود و رشد نکند، مانند گنجی مدفون و بدون استفاده می ماند. خداوند به انسان استعدادهایی داده که با تربیت و شکوفایی این استعدادها می‌تواند خلیفه خدا در زمین باشد. از این رو انسان طی این دو مرحله تکامل می یابد، و بر اساس کمال خود می تواند نعمت‌های الهی را بپذیرد و استعدادهای خود را شکوفا کند.
حدیثی از آل محمد(ع): «لیس منا من لم یولد مرتین». یعنی اگر انسان دو مرتبه تولد نیابد، به ما آل محمد(ص) ملحق نمی‌شود؛ یعنی وابسته به ما نیست. منظور از تولد دوم، همان مسأله تربیتی انسان است که خداوند می فرماید: «قد افلح من زکاها»؛ رستگار کسی است که خود را تزکیه کند و پرورش دهد.
با این حساب، فقط تعلیم و تربیت است که خلقت انسان و درخت وجودش را به ثمر می‌رساند تا او به صورت یک انسان کامل و لایق جلوه نماید. و با آبیاری این درخت وجود، به وسیله تکالیف شرعی و دعا و مجاهدت ها است که استعداد و لیاقتی پیدا می کند تا بتواند انسان الهی شود و از نعمت‌های خدا در دنیا و آخرت استفاده کند.
